SmartDogs.gr

Τα σκυλιά που εκπαιδεύονται με βία, δεν είναι υπάκουα, φοβισμένα είναι! Αναγκάζονται να υπακούσουν για να μην πονέσουν και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να απαντήσουν με βία κάποια στιγμή!
Όταν εκπαιδεύονται με θετικό τρόπο, κάνουν ότι τους ζητάμε γιατί το θέλουν, γιατί μας σέβονται και γιατί θέλουν να μας ευχαριστήσουν!

Γράφει ο Διονύσης Βαλιανάτος

Με τη σειρά μου κι εγώ, ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου σχετικά με τα αποτελέσματα που έχει η θετική εκπαίδευση στα ζωάκια μας.

Γεια σας

Με λένε Ντόβα Χαρά και το επάγγελμά μου είναι κλινική ψυχολόγος.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, την προσωπική εμπειρία που είχα με ένα κατοικίδιο που χάρισαν στο σύντροφό μου.

Το γράμμα της Λαίδης

Είναι ο φίλος μου, ο πιο καλός και δε θέλω να φοβάται, να μ’ αγαπάει θέλω …

Τσοπανάκος σε σύγχυση ή αλλιώς, ηρεμώντας τη μαμά του τσοπανάκου!!!!

Γράφει η Μαρίνα Κυρίτση

Θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ την δική μας ιστορία.
Και λέω δική μας, διότι αφορά τον τσοπανάκο, έναν γάτο, μια γάτα και δυο ανθρώπους.

Ο Freddie έκανε τη ζωή μας πιο όμορφη κι εμάς πιο αληθινούς

Γράφει η Αθηνά Χατζηανδρέου

Εγώ, ο Κώστας και ο Freddie, είμαστε πλέον οικογένεια!
Ζούμε μαζί, κοιμόμαστε μαζί, ξυπνάμε μαζί, τρώμε μαζί, ταξιδεύουμε μαζί…!

Πάντοτε αγαπούσα τα ζώα και ιδιαιτέρως τα σκυλιά. Ποτέ μου όμως δεν είχα φανταστεί, το μέγεθος της αγάπης που μπορείς να δώσεις και να λάβεις από ένα ζώο!

Δεν είχα φανταστεί έτσι τη σχέση μου με το Oscar, είναι πολύ καλύτερη

Γράφει ο Βασίλης Ζαχαρόπουλος

Πριν από ένα χρόνο περίπου ήρθε στην οικογένειά μας ο Oscar. Λέω στην οικογένειά μας γιατί εξ αρχής είχα αποφασίσει. ότι δε θέλω ένα σκύλο που να ζει απομονωμένος, παρατημένος και δεμένος στην αυλή, αλλά μαζί μας σαν ισότιμο μέλος.

Όντας άπειρος με κατοικίδια και πολύ περισσότερο με σκύλους, πίστευα ότι ήταν καλύτερα να αποκτήσω ένα κουτάβι για να έχω τη δυνατότητα να το μάθω. όπως εγώ θεωρούσα πιο σωστό.

Η Ίνκα στη ζωή μου

Γράφει ο Γιώργος Γεωργακόπουλος

Από πολύ μικρός είχα αγάπη για τα σκυλιά και όλα αυτά που ένιωθα, ήρθαν να εξελιχθούν πάρα πολύ με την είσοδο της Ίνκας στη ζωή μου.

Πέρυσι τέτοια περίπου εποχή, μια φίλη μου έφερε ένα κουταβάκι στην παρέα μας, που όταν το επισκέφθηκα, η πρώτη κίνηση που έκανε ήταν να σκαρφαλώσει επάνω μου να ξαπλώσει και αυτόματα να κοιμηθεί στην αγκαλιά μου. Ένιωσα πάρα πολύ ωραία και στην ουσία, αυτό ήταν το έναυσμα για να αρχίσω να ψάχνω κι εγώ για ένα τετράποδο φιλαράκι.

Και το όνομα αυτής Μουρίτσα…

Γράφει ο Κώστας Τούρλος

Έτσι ακριβώς ήταν ο τίτλος του πρώτου email που έστειλα στην αγαπητή Ελένη,μη γνωρίζοντας την κοπέλα, ούτε την ποιότητα της δουλειά της και την άπειρη αγάπη της για τα ζώα. Με οδήγησε η απόγνωση, όταν ένα αδέσποτο σχεδόν ετοιμοθάνατο κουτάβι, μας διάλεξε, ναι καλά διαβάσατε, μας διάλεξε να την υιοθετήσουμε και να την περιθάλψουμε.

Εμπειρία ζωής

Γράφει η Παναγιώτα Τσίχλη

Τι όμορφο το μικρό, γλυκό σκυλάκι που έχουν οι γείτονες!

Όταν γέννησε τα 8 πανέμορφα μικροσκοπικά της κουταβάκια, μας παρακάλεσαν να πάρουμε το ένα έστω, για να μη μείνει στο δρόμο!

Ας μην είχαμε ιδέα απο σκυλιά, το πήραμε για να το σώσουμε και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε ευτυχισμένο!

Το ίδιο απόγευμα, το περάσαμε σερφάροντας στο ίντερνετ και πέφτουμε πάνω στο site της κυρίας Κασπίρη...