Το ξύλο δεν βγήκε από τον παράδεισο
Γεια σας
Με λένε Ντόβα Χαρά και το επάγγελμά μου είναι κλινική ψυχολόγος.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, την προσωπική εμπειρία που είχα με ένα κατοικίδιο που χάρισαν στο σύντροφό μου.
Τον λένε Βίκτωρα, είναι Ελληνικός ποιμενικός και τώρα είναι τριών χρόνων. Του τον έδωσαν έξι μηνών, γιατί είχε μεγαλώσει πολύ και είχαν πρόβλημα στην πολυκατοικία που έμεναν.
Ο σύντροφος μου τον πήρε με μεγάλη χαρά, άλλα χωρίς να ξέρει τις εμπειρίες του μέχρι την στιγμή που του τον έδωσαν.
Ο Βίκτωρας ήταν πολύ σκληρός στο παιχνίδι και όσο δάγκωνε κι έκανε πάρα πολλές ζημιές, ο σύντροφος μου τον χτύπαγε για να του σπάσει τον τσαμπουκά, όπως έλεγε…
Προσπαθούσα να του εξηγήσω, ότι αυτό που κάνει είναι λάθος, άλλα δε με άκουγε.
Και το πρώτο κρούσμα ήρθε!
Ένας φίλος του ήρθε για επίσκεψη στο σπίτι και με το που άνοιξε την πόρτα της αυλής, του επιτέθηκε. Μέχρι να κατέβουμε κάτω να τον πάρουμε από τα δόντια του, τον τραυμάτισε με αποτέλεσμα να κάνει τέσσερα ράμματα στο πόδι του.
Αυτά ήταν τ’ αποτελέσματα από την άσχημη συμπεριφορά του συντρόφου μου! Έκανε βίαιο το σκυλί, γιατί βία του δίδασκε!
Ότι και να του έλεγα, όσο και να προσπαθούσα να τον πείσω να πάμε σ΄ έναν εκπαιδευτή, να μας δείξει πως πρέπει να του φερόμαστε για να είναι καλά κι εκείνος κι εμείς, δεν άκουγε τίποτα.
Κι έτσι περάσαμε στο επόμενο και πιο τραγικό λάθος! Τον έδεσε με μια αλυσίδα στην αυλή!
Αυτό πλέον έπνιγε και μένα, δεν το άντεχα, άλλα ότι και να του έλεγα, δεν άλλαζε τίποτα.
Έτσι κι εγώ, μόλις έφευγε για τη δουλειά και ήμουν σπίτι, τον έλυνα κρυφά.
Κι ένα πρωί μόλις έφυγε, τον έλυσα και τον άφησα να παίξει, έκανε τις βόλτες του και μετά πήγε κι έκατσε κοντά στην αλυσίδα του. Αλλά χωρίς να την περιμένω, ήρθε για επίσκεψη μια θεία του συντρόφου μου. Εκείνη νόμιζε ότι είναι δεμένος, εγώ δεν την άκουσα και όπως καταλαβαίνετε, είχαμε το επόμενο κρούσμα! Την έχει βάλει κάτω και τη δάγκωνε!
Τότε η οικογένεια αποφάσισε να κάνει ευθανασία στο Βίκτωρα, γιατί ήταν πια πολύ επικίνδυνος!
Χωρίς να σκεφτούν ούτε ένα λεπτό, ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους!
Έπρεπε λοιπόν να κάνω κάτι άμεσα, γιατί όσο κι αν του εξηγούσα, ότι ο Βίκτωρας είναι δημιούργημά του, ήταν περιττό γιατί είχε πάρει την απόφαση του...
Τον απείλησα, ότι θα τον πάρω και θα φύγω, αν δεν μου δώσει μια ευκαιρία να του αποδείξω, ότι το σκυλί κάνει στους ανθρώπους, ότι κάνει κι εκείνος σ΄αυτό.
Είχα μόνο μια ευκαιρία… και εκείνος να καταλάβει, αλλά και ο Βίκτωρας να είναι καλά και ασφαλής.
Έτσι, έψαξα και βρήκα την Κυρία Κασπίρη Ελένη, της εξήγησα τι μου συμβαίνει και εκείνη με μεγάλη χαρά δέχτηκε να με βοηθήσει, για να καταλάβει ο σύντροφος μου τα λάθη που είχε κάνει.
Τώρα πια, ο Βίκτωρας δέχεται όλο τον κόσμο, είναι ελεύθερος και πολύ φιλικός! Σα να είναι άλλος σκύλος!
Χωρίς ξύλο και με το σωστό πια τρόπο, δεν άργησε να φανεί το αποτέλεσμα!
Θέλησα να μοιραστώ την εμπειρία μου και να πω, ότι η βία παράγει βία! Και τα κατοικίδιά μας, όπως ακριβώς και τα παιδιά, κάνουν ότι κάνουμε κι εμείς,.
Αν λοιπόν βρεθείτε στην ίδια θέση, ζητήστε βοήθεια για να μπορείτε να χαίρεστε τα κατοικίδια σας, αλλά κι αυτά να είναι χαρούμενα κοντά σας!
Με εκτίμηση και απόλυτο σεβασμό, στον άνθρωπο που με βοήθησε, για να μπορέσω να βοηθήσω ένα πλασματάκι να είναι καλά κοντά μας!
Χαρά Ντόβα
Κλινική Ψυχολόγος