Είναι ο φίλος μου ο πιο καλός και δε θέλω να φοβάται, να μ’ αγαπάει θέλω
Είναι ο φίλος μου, ο πιο καλός και δε θέλω να φοβάται, να μ’ αγαπάει θέλω …
Πριν κάμποσο καιρό δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από έναν κύριο που ακουγόταν πολύ αγχωμένος, γιατί αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα με το σκύλο του!
Παρ΄ ότι είναι πολύ φιλικός με ανθρώπους και παιδιά, φοβάται τους άλλους σκύλους που συναντά στη βόλτα. Όταν βλέπει άλλο σκύλο, αρχίζει να γαβγίζει και επιτίθεται όταν πλησιάσουν, με συνέπεια να έχει γίνει μαρτύριο η βόλτα και για τους δύο.
Λίγες μέρες μετά, κανονίσαμε μια συνάντηση, όπου μου ανέφερε τα εξής:
«Εγώ ήμουν υπέρ της παραδοσιακής εκπαίδευσης και με αυτό τον τρόπο είχα εκπαιδεύσει παλιότερα και τον προηγούμενο σκύλο μου. Εντάξει, άκουγε από φόβο, αλλά δε με πείραζε» μου είπε.
Τον ρώτησα λοιπόν, τι άλλαξε τώρα και θέλησε να αναζητήσει θετικό τρόπο για τούτο το σκύλο.
«Η 11χρονη κόρη μου ήταν η αιτία, γιατί έψαξε, ρώτησε και έμαθε, πως υπάρχει και καλός τρόπος για να μάθουν οι σκύλοι και τον υποστήριζε με μεγάλη θέρμη.
Άρχισε λοιπόν να εκπαιδεύει το σκύλο μας με επιβράβευση και τα θεαματικά αποτελέσματα με έκαναν να αναθεωρήσω όλα όσα μέχρι χθες πίστευα».
Φούσκωνε από περηφάνια ο κ. Κώστας, όταν τον ρωτούσαν ποιος έμαθε στον σκύλο τους όλ' αυτά που ξέρει.
«Η κόρη μου» απαντούσε με καμάρι και γελούσαν και τα μουστάκια του.
Στη συνέχεια, θέλοντας να εξηγήσει:
«Είδα πως ακούει και το κάνει με χαρά και όχι από φόβο. Μαθαίνει και δουλεύει το μυαλό του, καταλαβαίνει τι του ζητάς και δεν εξαναγκάζεται, δεν αντιδρά μηχανικά στον πόνο μέσω του πνίχτη, του ηλεκτροσόκ ή της κλωτσιάς.. Και σίγουρα είναι πιο δίκαιος για το σκύλο αυτός ο τρόπος, που στην τελική πρέπει να μάθει όσα εγώ θέλω και με εξυπηρετούν.
Η Αγγελική μου έγινε η αφορμή να αλλάξει όλη μου η θεωρία για την εκπαίδευση των σκύλων και γενικότερα η στάση ζωής...
Μετά απ’ αυτό άρχισα να ψάχνω κάποια πράγματα, γιατί πριν δεν είχα ασχοληθεί καθόλου, ακολουθούσα μόνο ότι ήξερα.
Πήγα λοιπόν σε κάποιον «ειδικό» και μου είπε, ότι πολύ σύντομα θα μου τον κάνει αρνάκι…!!!
Έφυγα χωρίς να ρωτήσω περισσότερα και δε με ενδιέφερε να μάθω ακριβώς τον τρόπο. Απ’ όσα ήξερα από τον προηγούμενο σκύλο μου, καταλάβαινα τι θα του κάνει!
Συνέχισα να ψάχνω πράγματα για την εκπαίδευση των σκύλων και μέσω Ίντερνετ. Μια μέρα έπεσα πάνω σε ένα βίντεο, όπου κάποιος φοράει το ηλεκτρικό κολάρο του σκύλου του και δέχεται ηλεκτροσόκ. Δε μπορώ να περιγράψω, πως ένιωσα από το ανατριχιαστικό αυτό θέαμα! Σκέφτηκα: Τι τραβάνε τα καημένα τα σκυλιά με τη διαστροφή του ανθρώπου…!»»
Τα λόγια του κ. Κώστα, μου έδωσαν μεγάλη χαρά!
Και χαίρομαι ιδιαίτερα κάθε φορά που συναντώ ανθρώπους άλλης νοοτροπίας να ενστερνίζονται το φιλικό τρόπο μάθησης για τον σκύλο τους. Άνθρωποι που μέχρι χθες, υποστήριζαν και εφάρμοζαν τρόπους άδικους και βασανιστικούς και μεθόδους που είναι πλέον αναχρονιστικές.
Μα πιο πολύ με συγκίνησε το γεγονός, ότι η παιδική αθωότητα και ευαισθησία της Αγγελικής, έδωσε ένα πολύ καλό μάθημα στον πατέρα! Η μικρούλα δε γνώριζε, αλλά η αγνή ψυχούλα της δεν άντεχε να βασανιστεί ο σκυλάκος της και όσο περνούσε από το χέρι της δεν θα το άφηνε να συμβεί!
Μιλώντας μαζί της όταν συναντηθήκαμε, μου τόνισε:
«Τον αγαπάω πολύ τον σκύλο μου και δε θέλω να τον βασανίσουν με κανένα τρόπο! Ούτε θέλω να φοβάται, να μ' αγαπάει θέλω … Έψαξα και ξέρω, πως μόνο με το καλό μπορεί να μάθει, γιατί οι άλλοι τρόποι τον αναγκάζουν επειδή φοβάται να κάνει πράγματα. Του έχω μάθει τόσα πολλά και είμαι πολύ χαρούμενη, αλλά κι αν δεν γίνει και ο «τέλειος σκύλος» τι πειράζει; Είναι ο σκύλος μου, ο φίλος μου και τον αγαπάω, όπως κι αν είναι».
Τα λόγια της μικρής στόχευσαν κατ΄ ευθείαν στην καρδιά μου! Ήταν μια από τις φορές που σκέφτηκα, πως το «Δεν ήξερα», είναι μάλλον περισσότερο δικαιολογία και άλλοθι για κάποιους...
Γιατί ακόμα κι αν δεν ξέρεις, μπορείς να ψάξεις και να μάθεις, όπως έκανε και το κοριτσάκι και κυρίως, δεν αντέχεις και δεν επιτρέπεις να βασανίσουν τον αγαπημένο σου φίλο!!
Η Αγγελικούλα έκλαιγε στη σκέψη, πως θα πονέσει και θα φοβηθεί το φιλαράκι της και γι΄ αυτό έψαξε, έμαθε κι έβαλε όλα τα δυνατά της, με πράξεις και όχι με λόγια, να πείσει τον πατέρα της.
Και τα κατάφερε…
Ξεκινήσαμε λοιπόν και τα αποτελέσματα που δεν άργησαν να φανούν, εντυπωσίασαν τον πατέρα που έβλεπε τον σκύλο του σιγά-σιγά ν' αλλάζει συμπεριφορά και να μη φοβάται πια τους άλλους σκύλους και μπορούσαν να απολαμβάνουν ήρεμες και απολαυστικές βόλτες!
Τέτοιες ιστορίες με κάνουν να ελπίζω σ' ένα καλύτερο αύριο, όπου η παιδική αθωότητα μαζί με τα ανοιχτά μυαλά των ενηλίκων και την σωστή γνώση πάντα , δεν θα επιτρέπουν να βασανίζεται κανείς πια... , για χάρη της μάθησης…
Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων