Άρθρα Εκπαίδευσης

Θέλω μόνο να παίζω με τους φίλους μου, όχι να πολεμάω

Θέλω μόνο να παίζω με τους φίλους μου, όχι να πολεμάω…

Οι πονεμένες ιστορίες σκύλων που έχουν κακοποιηθεί-κακομεταχειριστεί είτε από εκπαιδευτές, είτε από τους ίδιους τους κηδεμόνες τους, είναι ένας δραματικός απολογισμός στην πορεία μου.
Ιστορίες που μ’ έχουν κάνει να χάσω τον ύπνο μου, νύχτες πολλές…!

Μια τέτοια ιστορία θα διηγηθώ σήμερα, ενός σκύλου "μάρτυρα" , που στ΄ αλήθεια σε κάνει να κλαις… αλλά και να θυμώνεις πολύ!
Δεν έχει να κάνει με τον σημερινό κηδεμόνα του τον Αλέξανδρο, ο οποίος τον αγαπά και τον σέβεται και στ' αλήθεια είναι παράδειγμα προς μίμηση!

Ο Αλέξανδρος λοιπόν, πήρε μια μεγάλη απόφαση για τη ζωή του και βρέθηκε μπροστά σε ένα πρόβλημα, που δεν ήξερε πως να διαχειριστεί..
Αποφάσισε να παντρευτεί με την για χρόνια σύντροφό του, την Άννα!
Η Άννα ζει με τον ενός έτους σκύλο της τον Ερμή και η συμβίωση τους είναι καταπληκτική! Με αγάπη και θετικούς τρόπους του έμαθε πολλά πράγματα για καλύτερη επικοινωνία μεταξύ τους και κατάφερε να έχει μια πολύ όμορφη σχέση μαζίτου.
Ο Ερμής είναι ένας πολύ κοινωνικός, φιλικός με όλους και πολύ ισορροπημένος σκύλος !
Όλα καλά, μέχρι την στιγμή που η Άννα και Αλέξανδρος αποφάσισαν να ζήσουν μαζί.
Που ήταν το πρόβλημα;
Ο Αλέξανδρος τον τελευταίο χρόνο έχει υιοθετήσει έναν σκύλο, τον 9χρονο Έκτορα, ο οποίος δεν είχε ποτέ του φιλική σχέση με τους άλλους σκύλους.
Πολλοί σκύλοι για διαφορετικούς-δικούς τους λόγους, μπορεί να μη συμπαθούν τους άλλους σκύλους. (Ελλιπής ή λανθασμένη κοινωνικοποίηση, αρνητικές εμπειρίες, κακοί συσχετισμοί κλπ). Συχνά πολλοί κηδεμόνες με καλούν να τους βοηθήσω, γιατί ο σκύλος τους έχει «θέμα».

Η ιστορία του Έκτορα όμως, είναι αλλιώτικη από τις συνηθισμένες, μα πρωτάκουστη δεν τη λες!
Ο σκύλος αυτός κουβαλάει ένα πολύ φρικτό παρελθόν, γιατί πριν υιοθετηθεί από τον Αλέξανδρο, υπήρξε θύμα της ανθρώπινης ασυνειδησίας.
Τον έβαζαν σε κυνομαχίες!!!
Έζησε καταδικασμένος μόνιμα για όλη του τη ζωή μέσα σε ένα κλουβί, εκπαιδεύτηκε βάναυσα και άλλαξε 4 διαφορετικούς «νταβατζήδες και κλουβιά, γιατί κηδεμόνες και σπίτια δεν ήταν.
Δεν χάρηκε τίποτα απολύτως απ’ όλα όσα δικαιούται κάθε σκύλος. Η Βόλτα, το παιχνίδι, η επικοινωνία, η συντροφιά, το χάδι, η ζεστασιά, η αγάπη, όλα του ήταν εντελώς άγνωστα! Βασανίστηκε και χρησιμοποιήθηκε μόνο ως ένα εργαλείο, που τους έφερνε κέρδος και διασκέδαση...
Η μόνη επαφή του με τους άλλους σκύλους ήταν η μάχη της επιβίωσης!
Φρικτό; Αποτρόπαιο, εγκληματικό; Όπως κι αν το χαρακτηρίσει κανείς, δεν θα έχει άδικο.
Μα δεν τελειώνει εδώ!
Όταν πια τους ήταν «άχρηστος», λόγω ηλικίας και σοβαρών τραυματισμών, θεώρησαν σκόπιμο να τον «παρκάρουν» για να ζήσει μόνιμα δεμένος σε κάποιο κτήμα, γιατί τους ήταν βάρος!

Ο Αλέξανδρος λοιπόν, όταν πληροφορήθηκε μέσω κάποιου κοινού γνωστού, όλη την ιστορία για την μαρτυρική ζωή αυτού του σκύλου, αλλά και την τόσο άσχημη κατάληξή του, συγκινήθηκε πολύ και θέλησε να τον υιοθετήσει.
Όταν τον πρωτοείδε σοκαρίστηκε! Τα σημάδια της κακοποίησης φώναζαν πάνω του! Ήταν φανερά εξαντλημένος, αδύναμος, υποσιτισμένος, πληγωμένος στο σώμα και στην ψυχή!
Τον πόνεσε πολύ αυτόν τον σκύλο και χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφάσισε να του προσφέρει μια αληθινή ζωή, ένα αληθινό σπίτι και να του δώσει όλα όσα στερήθηκε. Αφιέρωσε χρόνο και ψυχή για να γιατρέψει τις πληγές του, σωματικές και ψυχικές και να του δείξει, πως οι άνθρωποι δεν είναι όλοι τόσο απάνθρωποι…
Έσκυψε από πάνω του με πολλή υπομονή, αγάπη και σεβασμο!
Και τα κατάφερε!
Ο Έκτορας μέρα με τη μέρα άλλαζε, έδειχνε ήρεμος, ασφαλής, χαρούμενος!
Το μόνο που δεν προσπάθησε, επειδή φοβόταν την αντίδρασή του, ήταν να τον φέρει σε επαφή με άλλους σκύλους. Συναντούσαν βέβαια στη βόλτα τους, αλλά κοντινή επαφή δεν δοκίμασε ποτέ.
Όμως, ήθελε να του δείξει κάποια στιγμή, πως οι άλλοι σκύλοι δεν είναι εχθροί, αλλά φίλοι του και παρέα μοναδική!

Τώρα λοιπόν, ήρθε η ώρα!
Αφού η συμβίωση με την Άννα είχε πλέον αποφασιστεί, η επαφή του Έκτορα με τον Ερμή ήταν μονόδρομος. Ο Αλέξανδρος, δεν σκέφτηκε ούτε για μια στιγμή να τον εγκαταλείψει, ούτε φυσικά και να τον απομονώσει. Ένιωθε μια βαθιά ευθύνη απέναντι σ’ αυτόν το χιλιοβασανισμένο σκύλο και ορκίστηκε να είναι πάντα κοντά του.
«Είναι οικογένειά μου και την οικογένεια δεν την εγκαταλείπεις ανάλογα με τις περιστάσεις» μου είπε.
Βέβαια, μπορεί η απόφαση να ελήφθη, στην πράξη όμως, τι θα γινόταν; Πως θα μπορούσε ο Έκτορας να είναι ήρεμος κοντά στον Ερμή και να καταφέρουν να συμβιώσουν χωρίς προβληματα;
Ο Αλέξανδρος και η Άννα ήταν πολύ αγχωμένο και είχαν μεγάλη αγωνία για την έκβαση.

Επισκέφθηκα λοιπόν και τους δύο σκύλους χωριστά, είδα τις συμπεριφορές τους, αξιολόγησα την κατάσταση και έγινε η απαραίτητη προετοιμασία. Με πολλή μεγάλη προσοχή, με σωστή προσέγγιση και συγκριμένες θετικές τεχνικές η «μεγάλη» συνάντηση έγινε!
Το αποτέλεσμα;
Ο Έκτορας κάποια στιγμή, βρέθηκε να τρέχει και να παίζει με τον Ερμή!!!
Απίστευτο;
Κι όμως... συνέβη!
Ο Ερμής που ήταν ένας χαρούμενος, ισορροπημένος και ψυχικά υγιής σκύλος, αφού είχε ζήσει εισπράττοντας πολλή αγάπη και καθοδήγηση με σεβασμό, που είχε κοινωνικοποιηθεί σωστά και είχε παίξει με αμέτρητους σκύλους, βοήθησε απίστευτα με τα σήματα και τους δικούς τους κώδικες τον Έκτορα να χαλαρώσει αμέσως και να αφεθεί...

Δεν υπάρχουν λόγια που θα μπορούσαν να περιγράψουν την χαρά και τον ενθουσιασμό όλων μας και κυρίως του Έκτορα!
Πρώτη φορά έπαιζε με σκύλο, πρώτη φορά είχε φυσιολογική επικοινωνία και ήταν όλα μα όλα, τόσο πρωτόγνωρα γι΄αυτόν!
Ίσως κάτι αχνοφαινόταν στη μνήμη του απ΄όταν έπαιξε με τα αδελφάκια του για λίγο... Μα ούτε κι εκεί πρόλαβε καλά καλά, αφού (όπως είχε μάθει ο Αλέξανδρος) τον είχαν πάρει από την μαμά του νωρίς, για να εισπράξει όσο γινόταν πιο γρήγορα το χρήμα ο "πωλητής του εργαλείου "...
Αυτό το μωρό, ήρθε στην ζωή για να βρεθεί αμέσως σε ένα κόσμο άδικο, σκληρό, απάνθρωπο!
Δεν έζησε τίποτα καλό, τίποτα όμορφο! Δεν ήξερε ούτε πως είναι να παίζεις και να χαίρεσαι, πως είναι να έρχεσαι σε επαφή με έναν όμοιό σου χωρίς να φοβάσαι, χωρίς να χρειάζεται να παλέψεις για να τον εξοντώσεις πριν το κάνει εκείνος!

Βλέποντας αυτή την εικόνα, πέρα από την μεγάλη χαρά, ένιωσα και θυμό όμως! Θυμό για όλους εκείνους τους αχαρακτήριστους «ανθρώπους» που βάζουν τους σκύλους τους, αυτά τα αθώα και τόσο κοινωνικά πλάσματα να πολεμούν για να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν!!
Και γιατί όλα αυτά;
Στο βωμό του κέρδους;
Οδηγούμενοι από την απύθμενη ανοησία τους;
Ικανοποιώντας διεστραμμένες επιθυμίες τους;
Όποιος κι είναι ο λόγος, η πράξη αυτή είναι αποτροπιαστική και όποιος την διαπράττει είναι στυγνός εγκληματίας!

Ο Έκτορας ένα ακόμα θύμα τέτοιων ασυνείδητων ανθρώπων, έζησε μια μαρτυρική ζωή, όπου όλες οι μέρες του ήταν μόνο σκλαβιά και πόλεμος!!!
Και δυστυχώς το φρικτό παρελθόν, του άφησε πολλά κατάλοιπα και λαβωματιές πάνω στο κορμάκι του, που δεν του επιτρέπουν τώρα πια να ζήσει και να χαρεί, όπως θα ήθελε!
Φάνηκε, όταν μετά από λίγο έδειχνε να μην αντέχει, κουραζόταν εύκολα, φαινόταν να πονά, έτρεχε με δυσκολία, έπαιζε με δυσκολία.
Κι όμως … Ακόμα κι αν δεν μπορούσε, ακόμα κι αν το σώμα του τον πρόδιδε κάποιες στιγμές, έβλεπες την πρωτοφανή χαρά και τον απερίγραπτο ενθουσιασμό του να συνεχίσει... Κι εκεί βούρκωνες…
Την μέρα αυτή ο Έκτορας έζησε μια συναρπαστική εμπειρία στη ζωή του!
Έμαθε τι σημαίνει παιχνίδι μ’ ένα φιλαράκι και πόσο μεγάλη χαρά μπορεί να σου δώσει μια τέτοια επικοινωνία! Κι έτσι μεμιάς, λες και ξεθώριασαν οι πληγές της ψυχούλας του…

Ο Αλέξανδρος και η Άννα, έκλαιγαν από χαρά και συγκίνηση!
Έδωσαν σ'αυτόν τον τόσο ταλαιπωρημένο σκύλο, την ευκαιρία μιας αληθινής ζωής και του χάρισαν την οικογένεια που δεν είχε ποτέ, ανοίγοντας διάπλατα τη γεμάτη καλοσύνη αγκαλιά τους!
Πόσο λίγο και μικρό θα ήταν ένα «μπράβο», μπροστά στη μεγάλη τους καρδιά…!

Όταν ήρθε η στιγμή να τους αποχαιρετήσω, μπροστά στον Έκτορα τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα! Εκείνη την στιγμή, ένιωσα ντροπή μπροστά στο αθώο βλέμμα του και την ανάγκη να του ζητήσω συγνώμη εκ μέρους των ανθρώπων!

Έφυγα κι ένιωθα να με πλημμυρίζουν ανάμικτα συναισθήματα:Χαρά, λύπη, θυμός, ντροπή!
Ποιο υπερίσχυε; Δεν ήξερα…
Έφθασα στο σπίτι μου και το μόνο που ήθελα, ήταν να πάρω αγκαλιά τους σκύλους μου. Τους χάιδεψα γλυκά, έσκυψα τους φίλησα κι ακούμπησα πάνω τους. Και τότε μπόρεσα ν΄ ελευθερώσω έναν λυγμό...
Ήταν το παράπονο που μ΄ έπνιγε από ώρα, ένα ξέσπασμα, κάτι σαν κραυγή διαμαρτυρίας για τον Έκτορα, αλλά και για όλες τις άλλες αμέτρητες αθώες και ανυπεράσπιστες ψυχές, που βρίσκονται στο έλεος κάποιων αδίσταχτων που θέλουν να λέγονται άνθρωποι!

Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων

Θα πάρεις και μένα μαζί σου στις διακοπές;

Θα πάρεις και μένα μαζί σου στις διακοπές;

Και να, το καλοκαίρι είναι για τα καλά εδώ, ο υδράργυρος συνεχώς ανεβαίνει και οι διακοπές για όσους τυχερούς, είναι προ των πυλών!
Μέρες απόδρασης από την καθημερινότητα, μέρες χαλάρωσης, ξεκούρασης, χαράς και διασκέδασης!
Με το σκύλο σας όμως, τι θα γίνει;
Θα τον πάρετε μαζί ή προτιμάτε να τις περάσετε χωρίς αυτόν;

Αν ισχύει το δεύτερο, μήπως να το ξανασκεφτείτε;
Ο σκύλος είναι σύντροφος, είναι μέλος της οικογένειάς μας!
Η ζωή κοντά του είναι όμορφη και μαγική την κάθε στιγμή!
Γιατί στις διακοπές να χωριστούμε και να μην τις απολαύσουμε μαζί του;

Για τους απρόθυμους να το κάνουν, ξέρω πως υπάρχουν εναλλακτικές , όπως τα ξενοδοχεία σκύλων, ή κάποιοι φίλοι να τον φροντίζουν ή να τον φιλοξενήσουν.
Όμως, ο σκύλος σας πουθενά και με κανέναν δε θα είναι όπως μαζί σας!!
Μην αποφασίζετε αβασάνιστα την εύκολη λύση!
Αυτές οι λύσεις, ας είναι γι΄ αυτούς που εκ των πραγμάτων και για κάποιο σοβαρό λόγο δε μπορούν να πάρουν το σκύλο τους μαζί!
Εσείς που μπορείτε, δώστε του την ευκαιρία και τη δυνατότητα να διασκεδάσει, ν΄ αποκτήσει μοναδικές εμπειρίες και το σημαντικότερο να είναι κοντά σας!
Μην τον αφήνετε πίσω!
Εσείς θα περνάτε καλά, αλλά εκείνος (όπου κι αν είναι) θα περιμένει πότε θα γυρίσετε…
Γιατί μόνο εσάς έχει!!!

Αν ο σκύλος σας είναι φιλικός και κοινωνικός, μην το σκέφτεστε!
Θα περάσετε κι εσείς καταπληκτικά μαζί του και θα μοιραστείτε πράγματα που θα σας μείνουν αξέχαστα!
Τι πιο όμορφο από το να κάνει διακοπές όλη η οικογένεια μαζί;
Ίσως να συναντήσετε κάποιες δυσκολίες (πχ διαμονή), αλλά πάντα υπάρχει τρόπος, όταν θέλουμε!
Υπάρχουν μέρη που δέχονται σκυλιά και ευτυχώς αυξάνονται συνεχώς, αλλά υπάρχουν κι άλλες λύσεις.

Αν λοιπόν το αποφασίσετε, εσείς που δεν το έχετε ξανακάνει, καλό είναι να έχετε κατά νου μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε-προσέξετε!
Όπως:
-Να εξοικειώσετε το σκύλου σας νωρίτερα με το αυτοκίνητο (Αν δεν έχει εξοικειωθεί σε μεγάλα ταξίδια).
-Να κάνετε συχνές στάσεις, αν η διαδρομή είναι μεγάλη. (Μπορεί να διψάσει, να θέλει να κάνει την ανάγκη του, να κουραστεί).
-Να μην τον αφήνετε στο σταθμευμένο αυτοκίνητο ούτε για λίγα λεπτά, γιατί μπορεί να πάθει θερμοπληξία.
-Μην τον αφήνετε για πολλή ώρα στον ήλιο, να είστε κοντά σε σκιά και πάντα να έχετε ένα μπολ με δροσερό νεράκι.
-Να τον έχετε πάντα κοντά σας με το λουράκι, γιατί κάποιοι μπορεί να φοβούνται ή να μη θέλουν τα σκυλιά, αλλά και για τη δική του ασφάλεια.
-Μην τον αφήνετε μόνο του πολλές ώρες σε άγνωστο περιβάλλον, γιατί μπορεί να γαβγίζει και να σας κάνουν παρατήρηση.
-Μην κολυμπάτε σε μέρη που έχει πολύ κόσμο, γιατί όλο και κάποιοι μπορεί να ενοχληθούν και να σας χαλάσουν τη διάθεση.
-Να έχετε πάντα σακουλίτσα και να μαζεύετε, σε περίπτωση που θα κάνει την ανάγκη του.

Αγχωθήκατε; Ξεκινάμε με πολλούς κανόνες;
Μα γιατί;
Όλ΄ αυτά είναι πράγματα που πρέπει να προσέξετε και για ένα απλό μπάνιο να πάτε στην παραλία ή σε μια απλή βόλτα και αφορούν στην προστασία-ασφάλεια του σκύλου σας και στο σεβασμό προς τους γύρω σας.
Άλλωστε και με το παιδί σας να πάτε, δε θα ασχοληθείτε με την προστασία του και δε θα έχετε την προσοχή σας στραμμένη πάνω του;

Εννοείται, πως θα πάρετε μαζί και την προίκα του:
Βιβλιάριο, λουρί, μπολάκι, πιατάκι, στρωματάκι, παιχνίδια και προληπτικά φαρμακείο (για τυχόν μικροτραυματισμούς, τσιμπήματα κλπ, για όσους περάσουν τις διακοπές τους στη φύση ή πιο μακριά από πόλεις).

Όσοι δεν το έχετε ξανακάνει, όσοι διστάζετε, όσοι προβληματίζεστε, τολμήστε το φέτος και δε θα χάσετε!
Θα ανταμειφθείτε και με το παραπάνω, αφού ότι όμορφο ζήσετε θα το έχετε μοιραστεί με τον αγαπημένο σας φίλο και θα έχετε δώσει και σ΄ εκείνον την ευκαιρία να περάσει υπέροχα κοντά σας!!

Αποφασίστε το!
Θα είναι μια εμπειρία συναρπαστική και ίσως οι φετινές διακοπές παρέα με το σκύλο σας, να είναι οι πιο απολαυστικές της ζωής σας…

Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων

Έλα να σε πάρω αγκαλιά

Η ανεκτίμητη αξία της αγκαλιάς

Γράφει η Ελένη Κασπίρη

«Χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και 12 αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε, σύμφωνα με τη διάσημη αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Virginia Satir».

Καταλαβαίνει κανείς, πόσο ζωτικής σημασίας είναι να αγκαλιάζουμε, αλλά και να μας αγκαλιάζουν!
Με την αγκαλιά εκφράζουμε την αγάπη μας και όχι μόνο!
Μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια και εμπιστοσύνη, μας δίνει ζεστασιά και τρυφερότητα, μας απαλύνει τον πόνο.
Μια αγκαλιά, μπορεί να εκφράσει κατανόηση, ευγνωμοσύνη, συμπαράσταση, μπορεί να μειώσει την αίσθηση της μοναξιάς.
Μας βοηθάει να χαλαρώνουμε, να ξεχνιόμαστε, αλλά και να αντιληφθούμε καλύτερα τα συναισθήματα μας.
Με την αγκαλιά, παίρνουμε και δίνουμε θετική ενέργεια!

Πόσο μεγάλη δύναμη έχει;
Και πόσο ωραίος τρόπος είναι, για να εκδηλωνόμαστε και για να εκφράζουμε την αγάπη μας καθημερινά σε όσους αγαπάμε;
Είναι η μαγική κίνηση, που μπορεί συγκινήσει ακόμα και… σκληρόκαρδους!

Σύμφωνα με επιστήμονες, με την αγκαλιά απελευθερώνονται-αυξάνονται οι ορμόνες της χαράς στο σώμα μας και μειώνονται οι ορμόνες του στρες, με αποτέλεσμα να νιώθουμε όμορφα συναισθήματα, απομακρύνοντας ένταση και φόβους.
Μη ντρέπεστε και μη διστάζετε λοιπόν, να χαρίσετε την αγκαλιά σας! Δε μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά σίγουρα βοηθάει πολύ και μόνο καλό κάνει!
Δώστε την άφοβα και ειλικρινά σε όσους αγαπάτε, γονείς, παιδιά, σύντροφο, φίλους, στο αγαπημένο σας ζωάκι. Όλα όσα δε μπορείτε να πείτε με λόγια, πείτε τα με μια αγκαλιά!

Δώστε την και σε όσους την έχουν ανάγκη, γιατί έτσι τους προσφέρετε χαρά και τους γεμίζετε με κουράγιο!

Η αγκαλιά, χνουδωτή και μη, είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό, αγχολυτικό και ηρεμιστικό μέσα στις όποιες δυσκολίες.
Στον απόηχο της κάθε κουραστικής και πολλές φορές δύσκολης μέρας, όταν τα λόγια δε βοηθούν και όταν οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν, το έχω βρει το «φάρμακο»: Είναι το θαύμα της αγκαλιάς!
Η ώρα που παίρνω αγκαλιά τα σκυλιά και τις γάτες μου, είναι η πιο χαλαρωτική, η πιο μαγική, αλλά και η πιο πλήρης ώρα μιας τέτοιας ημέρας!

Πείτε χωρίς δεύτερη σκέψη, σήμερα, τώρα, σε όποιον αγαπάτε, ευγνωμονείτε, συμπονάτε: «Έλα να σε πάρω αγκαλιά».
Πείτε το και δε θα χάσετε… Κανείς δεν έχασε, προσφέροντας απλόχερα κι από καρδιάς μια αγκαλιά!

Είναι μια τόσο απλή κατά τ’ άλλα, συνηθισμένη και πολύ εύκολη κίνηση, που όμως γεμίζει με χαρά και δύναμη όσους τη δίνουν, αλλά και όσους τη δέχονται.
Και παρ’ ότι είναι ανεκτίμητης αξίας και οι συνέπειές της είναι ευεργετικές, δεν κοστίζει τίποτα!

Μη μετανιώνετε λοιπόν για αγκαλιές που δώσατε, αλλά γι΄ αυτές που δεν τολμήσατε ή που δεν προλάβατε να δώσετε…

Μάθετε τα παιδιά σας να αγαπούν τα ζώα

Μάθετε στα παιδιά σας να αγαπούν και να σέβονται τα ζώα

Γονείς μάθετε στα παιδιά σας να αγαπούν τα ζώα!
Δώστε τους την ευκαιρία να τα γνωρίσουν, να μην τα φοβούνται, να μάθουν να τα σέβονται και να μην τα θεωρούν παιχνίδια!

Με στεναχωρεί πολύ, όταν βλέπω μικρά παιδάκια να φοβούνται τα ζωάκια και κάποια να τα κακομεταχειρίζονται κιόλας! Και το χειρότερο είναι, πως οι γονείς αδιαφορούν, συναινούν, ακόμα και τα ενθαρρύνουν κάποιες φορές!

Σε κάποιο σπίτι, όπου με κάλεσαν τελευταία να εκπαιδεύσω ένα σκυλάκι, ο 9χρονος γιός της οικογένειας, έδωσε μια γερή κλωτσιά στο κουτάβι, όταν του έπιασε το κορδόνι του παπουτσιού.
Το σκυλάκι έκλαψε και κρύφτηκε σε μια γωνιά!
Όταν το ρώτησα γιατί το έκανε, μου απάντησε, πως… και ο μπαμπάς και η μαμά του το ίδιο κάνουν!!
Ο μπαμπάς και η μαμά με κατεβασμένο κεφάλι (ντράπηκαν;) δε μίλησαν…
Και το οξύμωρο είναι, πως το βρήκαν αδέσποτο στο δρόμο και το πήραν γιατί το λυπήθηκαν…

Προ καιρού, ένα αγόρι πάνω κάτω 10 χρόνων, κυνηγούσε με το ποδήλατο μια αδέσποτη γάτα και κρατούσε στο χέρι ένα ξύλο προσπαθώντας να τη χτυπήσει.
Η γάτα κατατρομαγμένη ανέβηκε σ’ ένα δένδρο και ο μικρός κατέβηκε από το ποδήλατο και προσπαθούσε να την κατεβάσει χτυπώντας με το ξύλο.
Ο πατέρας λίγο πιο πέρα, το κοιτούσε και… καμάρωνε το «λεβέντη» που μεγαλώνει…!
Αφού απέτρεψα το μικρό και του εξήγησα, πως δεν είναι σωστό και πως πρέπει να σέβεται τα ζωάκια, πήγα να μιλήσω στον πατέρα, ο οποίος μου μίλησε πολύ επιθετικά: «Μας έχετε σκοτίσει με τα φιλοζωικά σας… Σιγά, ένα παλιόγατο είναι… το παιδί να παίξει ήθελε…»
Δεν καταλάβαινε ο δυστυχής, πως μεγαλώνει ένα παιδί, που μπορεί να γίνει στο μέλλον ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος!

Προχθές, περπατούσα με τα σκυλιά μου στην παραλία και βλέπω ένα 3χρονο παιδάκι να πετάει πέτρες σε ένα αδέσποτο σκυλάκο! Εκείνο, τραυματισμένο στο ποδαράκι του προσπαθούσε να τρέξει με δυσκολία και το παιδάκι γελούσε και χοροπηδούσε!
Οι γονείς, όχι μόνο δεν το σταμάτησαν, αλλά χαζογελούσαν κιόλας, γιατί προφανώς τους φάνηκε αστείο το όλο θέαμα…
Ποια ήταν η απάντησή τους: «Κυρία μου, δεν καταλαβαίνει το παιδάκι, νομίζει ότι παίζουν…»
Κι εσείς που καταλαβαίνετε, αν καταλαβαίνετε… γιατί δεν το εμποδίζετε;

Τα παιδιά αντιγράφουν, μιμούνται και ρουφούν σα σφουγγάρι τις συμπεριφορές των μεγάλων.
Μπορεί εσείς γονείς, για κάποιο λόγο να μη μάθατε να αγαπάτε τα ζώα, (ποτέ δεν είναι αργά, έστω να αρχίσετε να τα συμπαθείτε…), όμως, είναι τραγικό να μεταφέρετε τα όποια αρνητικά συναισθήματά σας ή τις δικές σας φοβίες στα παιδιά!
Βοηθήστε εκείνα τουλάχιστον, να έχουν θετικές εμπειρίες και όμορφα συναισθήματα για τα ζώα! Για το καλό τους θα είναι!
Δεν είναι σωστό να τα φοβίζετε, με ατάκες, όπως: «Φάε, γιατί θα φέρω το σκύλο να σε φάει». Ή όταν το παιδί αρχίζει να κλαίει, βλέποντας ένα σκυλάκι στο δρόμο, να του λέτε: «Μη φοβάσαι, δε θα το αφήσω εγώ να σε φάει».
Μην τα αφήνετε να τα κυνηγούν ή να τα ταλαιπωρούν για να παίξουν, γιατί τα ζώα δεν είναι παιχνίδια!
Αν εσείς, δείχνετε σεβασμό, μιλάτε όμορφα για τα ζωάκια ή ακόμα καλύτερα αφήνετε λίγο φαγητό σε κάποιο αδέσποτο, περνάτε τα σωστά μηνύματα στα παιδιά σας.
Δώστε τους την ευκαιρία να γνωρίσουν ζωάκια φίλων, συγγενών, περαστικών, αφήστε τα να έρθουν σε επαφή και μην τα αποτρέπετε ή τα μαλώνετε, όταν πηγαίνουν όλο χαρά να χαιδέψουν ένα φιλικό σκυλάκι ή μια γατούλα.
Στην αντίθετη περίπτωση, που το παιδί μάθει να τα φοβάται ή να μην τα σέβεται, πιθανόν αύριο να τα κακοποιεί κιόλας και όχι μόνο…
Η αντιπάθεια, ο φόβος, η έλλειψη σεβασμού σήμερα, αύριο μπορεί να είναι επιθετικότητα ή και εγκληματική συμπεριφορά! Κι αν το παιδί σκοτώσει ένα ζώο χωρίς καμιά συνέπεια, δεν είναι καθόλου δύσκολο να εξελιχθεί το ίδιο επικίνδυνος και ως ενήλικας!

Και φυσικά, όταν συμβιώνετε με κάποιο ζωάκι, για όποιο λόγο κι αν βρέθηκε στο σπίτι σας, έχετε υποχρέωση να μάθετε στα παιδιά και να το αγαπούν, αλλά προπαντός να το σέβονται, αφού ο σεβασμός είναι θεμέλιος λίθος σε όλες τις σχέσεις!
Αν δε, πρόκειται για σκύλο, είναι πολύ σημαντικό να τους μάθετε τον τρόπο που θα του συμπεριφέρονται και θα επικοινωνούν μαζί του για ν’ αποφεύγονται άσχημες συνέπειες.
Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν και θέλοντας να παίξουν, τον κυνηγούν, του φωνάζουν, του τραβούν την ουρά, τα αυτιά, τον καβαλάνε, τον σπρώχνουν, τον τραβάνε, του πετούν τα παιχνίδια τους, προκαλώντας έτσι δυσφορία στο σκύλο, με φυσική συνέπεια αυτός να αντιδρά με το δικό του τρόπο (δαγκώνει) και να δημιουργούνται προβλήματα!
Μετράμε πάρα πολλές περιπτώσεις, όπου δαγκώθηκαν παιδιά από το σκύλο, γιατί τον ζόρισαν μη ξέροντας το σωστό τρόπο να συμπεριφερθούν.
Και οι γονείς τρομαγμένοι, αλλά και θυμωμένοι, ξεσπούν πάντα στο σκύλο, γιατί πιστεύουν πως εκείνος φταίει!
Όμως, θα πρέπει να καταλάβουν πως δε φταίει ο σκύλος και φυσικά ούτε και το παιδί…
Είναι καθαρά ευθύνη δική τους να διδάξουν και τα δύο, με απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια, πως και οι ίδιοι γνωρίζουν το σωστό τρόπο να επικοινωνούν με το σκύλο τους.

Ποιος είναι ο σωστός τρόπος επικοινωνίας;
Αν δεχθούμε, πως όταν φερόμαστε δίκαια και με σεβασμό σε κάποιον, όταν είμαστε ευχάριστοι και φιλικοί μαζί του, όταν του μιλάμε ήρεμα και του ζητάμε κάτι ξεκάθαρα και με κατανοητό σ΄εκείνον τρόπο, όταν είμαστε συνεπείς απέναντί του, τότε κι αυτός με τη σειρά του θα μας εμπιστεύεται, θα νιώθει ασφάλεια κοντά μας και θα κάνει με χαρά ότι του ζητάμε!
Το ίδιο ακριβώς, ισχύει και με τα σκυλιά μας!
Κι αφού όλα τα παραπάνω, εμπεριέχονται στο Θετικό τρόπο μάθησης των σκύλων, θα συμφωνήσουμε πιστεύω, πως είναι ο καλύτερος, ο πιο δίκαιος και ο πιο σωστός τρόπος!

Αν τον επιλέξετε, θα μπορέσετε να φτιάξετε μια γέφυρα επικοινωνίας με το σκύλο σας πάνω σε γερές βάσεις και σίγουρα θα αποκτήσετε μια υγιή και όμορφη σχέση μαζί του!
Μη διστάζετε να βάλετε και τα παιδιά σ΄αυτό το ωραίο «παιχνίδι μάθησης».
Προσκαλέστε τα να δουν πως μαθαίνει ο σκύλος, παροτρύνετε τα μεγαλύτερα ν΄ασχοληθούν κιόλας, πάντα βέβαια με τη δική σας επίβλεψη.
Θα τους αρέσει, πιστέψτε με, γιατί το βλέπουν σαν ένα πολύ ευχάριστο παιχνίδι! Κι είναι ένα παιχνίδι, που δεν ταλαιπωρεί το σκύλο, αντίθετα δίνει χαρά σε όλους τους εμπλεκόμενους και συγχρόνως τους διδάσκει!
Κι έτσι σιγά-σιγά και μέσα απ΄όλη αυτή τη διαδικασία, αναπτύσσεται και δυναμώνει μια πολύ ωραία σχέση μεταξύ παιδιού και σκύλου!
Και είναι μια σχέση με ευεργετικές συνέπειες, γιατί καλλιεργούνται στο παιδί αξίες ανθρωπιάς και πολιτισμού!
Το παιδί μαθαίνει:
-Να είναι φιλικό και να σέβεται τα ζώα.
-Διδάσκει και μέσα απ΄αυτό διδάσκεται.
-Η επαφή το κάνει πιο κοινωνικό.
-Μέσα από τη φροντίδα, γίνεται πιο υπεύθυνο και νιώθει χρήσιμο και ικανό.
-Νιώθει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, μέσα από τη συναισθηματική στήριξη του σκύλου.
-Μπαίνουν όρια στη συμπεριφορά του και μαθαίνει να σέβεται τις ανάγκες του άλλου.
-Μαθαίνει να δίνει προσοχή και να δείχνει κατανόηση στα συναισθήματα του σκύλου.
-Διδάσκεται την αξία της φιλίας, της πίστης, της ανιδιοτελούς αγάπης.

Είναι το δίχως άλλο, ένα μάθημα ζωής, αφού το παιδί λαμβάνει εφόδια που θα το βοηθήσουν στη μετέπειτα ζωή του και σε όλες τις σχέσεις του!
Τα παιδιά που αγαπούν τα ζώα, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι και σ΄αυτό, εσείς γονείς (είτε αγαπάτε τα ζώα και τα θέλετε στη ζωή σας, είτε όχι), θα παίξετε πολύ σημαντικό ρόλο, αν τους περάσετε τα σωστά μηνύματα!

Το ιδανικό θα ήταν, να μπει μάθημα στα σχολεία η φιλοζωία και όλα τα παιδάκια ανεξαιρέτως, να μαθαίνουν από μικρά να αγαπούν και να σέβονται τα ζώα!
Από την παιδεία ξεκινούν όλα και πιστεύω, πως μόνο έτσι θα μπορούσαμε να λέμε, πως έγινε ένα πραγματικά θετικό βήμα και ότι μπορούμε να ελπίζουμε, πως στο μέλλον θα υπάρχει καλύτερη συνύπαρξη με τα ζώα στη χώρα μας!
Σε μια χώρα που δίδαξε τον πολιτισμό στον κόσμο, όμως με τη συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα είμαστε απολίτιστοι, αφού η κακοποίηση και η εγκατάλειψή τους έχουν γίνει μάστιγα!!
Ελένη Κασπίρη

Ο σκύλος σας δαγκώνει; Πριν τον καταδικάσετε, ψάξτε καλύτερα και θα βρείτε τον… πραγματικό ένοχο.

Ο σκύλος σας δαγκώνει;
Πριν τον καταδικάσετε, ψάξτε καλύτερα και θα βρείτε
τον… πραγματικό ένοχο.

Μέσα στην πορεία μου στην εκπαίδευση σκύλων, μετρώ πολλές περιπτώσεις επιθετικότητας σκύλων!
Ερευνώντας πολύ προσεκτικά αυτά τα περιστατικά, διαπίστωνα, ότι σε όλα ευθύνεται η συμπεριφορά των ανθρώπων! Συμπεριφορά ανάρμοστη απέναντι στο σκύλο, άλλοτε με πρόθεση, άλλοτε από λάθος πληροφόρηση και άλλοτε από άγνοια!
Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, ότι έχουν κάνει λάθη με το σκύλο τους, έχουν πλήρη άγνοια και δε θεωρούν κακομεταχείριση-κακοποίηση κάποιες συμπεριφορές!
Κάποιοι το ξέρουν, αλλά δεν το παραδέχονται εξαρχής, μα στην πορεία αποκαλύπτονται και κάποιοι, έχουν επίγνωση της κατάστασης και έχουν το θάρρος να μιλήσουν ευθέως! Αυτοί πιστεύουν, ότι μόνο με τιμωρία, χτυπήματα και φωνές μπορεί να μάθει ο σκύλος! Γιατί έτσι τους είπαν κάποιοι, γιατί κάπου το διάβασαν κλπ
Άλλοι πάλι, είναι θυμωμένοι με το σκύλο, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψη τη δική τους συμπεριφορά ή την ξεχνούν σκόπιμα, με αποτέλεσμα να θυμώνουν μαζί του: «Τον αχάριστο, τον ταίζω, τον φροντίζω, τον έχω σαν παιδί και θα γυρίσει να με δαγκώσει;»
Και τέλος είναι εκείνοι, που κακοποιούν το σκύλο, χωρίς κανένα οίκτο, γιατί πιστεύουν, ότι είναι απλά ένα ζώο και δεν πονάει!
Και άλλοι γιατί βγάζουν δικά τους απωθημένα.. .
Κάποια κυρία μου εμπιστεύθηκε, ότι ο φίλος της θέλει να επιβληθεί με κάθε τρόπο στο σκύλο τους, γιατί δεν τον «παίρνει» να το κάνει στην ίδια, η οποία έχει ηγετική θέση στο σπίτι.

Θέλω να μοιραστώ με όσους διαβάσουν αυτό το άρθρο, κάποιες περιπτώσεις, για να γίνει πιο σαφές, αυτό που λέω:
-Το Ακίτα δάγκωνε παιδιά! Όταν ήταν κουτάβι, το παιδί της οικογένειας του έκοψε το αυτί με ψαλίδι!
-Το λυκόσκυλο, δάγκωσε το συγγενή, που μπήκε στην αυλή κρατώντας ένα κοντάρι! Από κουτάβι το χτυπούσαν με ξύλα γιατί ήθελαν να το αγριέψουν για να γίνει φύλακας!
-Τα ημίαιμο κυνηγόσκυλο, δάγκωνε όλα τα μέλη της οικογένειας, αν έκαναν κίνηση πάνω του, όταν βρισκόταν στο κρεβάτι! Όταν ήταν μικρό, η μαμά το πετούσε από το κρεβάτι τυλιγμένο με το σεντόνι, γιατί σιχαινόταν να το πιάσει και να το κατεβάσει!
-Το Σπίτς, δάγκωσε το 5χρονο παιδάκι της οικογένειας! Το κοριτσάκι θεωρώντας το παιχνίδι, του έπιανε τη μουσουδίτσα με ένα κοκαλάκι που ανοιγόκλεινε σα μανταλάκι και το σκυλάκι πονούσε.
-Το Μαλτέζ, δάγκωνε την οικογένεια, όταν κρατούσε κάτι στο στόμα και πήγαιναν να του το πάρουν! Όταν ήταν μικρό για να αφήσει κάτι από το στόμα του, το χτυπούσαν με μια βέργα.
-Ο Γερμανικός ποιμενικός, δάγκωνε τους επισκέπτες! Από κουτάβι, όταν έμπαιναν επισκέπτες το τραβολογούσαν από το κολάρο και το έβαζαν μέσα σε ένα κλουβί στην πίσω αυλή για να μην ενοχλεί.
-Το Πίτμπουλ, δάγκωνε αγνώστους! Το ήθελαν για φύλακα και από μικρό, το ενθάρρυναν κάθε φορά που έβλεπαν κάποιον άγνωστο, με την εντολή : «πάρτον»
-Το Λαμπραντόρ, δάγκωσε το παιδάκι οικογενειακής φίλης! Το έδεναν μέσα στο σπίτι, για να μην κάνει ζημιές και τα παιδιά της οικογένειας το ταλαιπωρούσαν, με καβαλήματα, τραβήγματα από τ΄ αυτιά, την ουρά, πετώντας του παιδικά παιχνίδια!
-Το Μπασέ, δάγκωνε το σύζυγο και τους άνδρες επισκέπτες! Ο σκύλος αυτός, εκπαιδεύτηκε με παραδοσιακό τρόπο, παραμένοντας στο χώρο του εκπαιδευτή ένα χρονικό διάστημα.
-Ο Ελληνικός ποιμενικός δάγκωνε μέλη της οικογένειας! Από κουτάβι τον χτυπούσαν με το σκουπόξυλο, επειδή τους είπαν, ότι πρέπει να του σπάσουν τον τσαμπουκά, γιατί είναι κυριαρχική φυλή!
-Το Ροτβάιλερ δάγκωνε όταν πλησίαζες το φαγητό του! Όταν ήταν μικρό, του έπαιρναν το μπολ την ώρα που έτρωγε για να του πάρουν τον αέρα (τεστάκια χωρίς να ξέρουν τον τρόπο) και όταν έκανε οποιαδήποτε κίνηση το κουτάβι, το χτυπούσαν με κλωτσιές.
-Ο Ελληνικός ποιμενικός δάγκωνε άλλα σκυλιά! Τον εκπαίδευσαν με τον εξής τρόπο: Τον έβαζαν στη θέση «ξάπλα και μείνε», για να περνάει από πάνω του ένας άλλος σκύλος. Αν έκανε την παραμικρή κίνηση (όχι επιθετική), τον σήκωναν ψηλά και τον χτυπούσαν με δύναμη στο έδαφος!
-Το κανίς, δάγκωνε παιδιά! Κουτάβι έπαιζε με τα παιδιά και κυλιόντουσαν στο πάτωμα! Αλλά όταν άρχιζε το κουτάβι να κάνει δαγκωματάκια (έτσι παίζουν τα σκυλιά), η μαμά το χτυπούσε.
-Το Γκριφόν, δάγκωνε όταν έκανες οποιαδήποτε κίνηση πάνω του, ακόμα και για να το χαιδέψεις! Ζούσε όλη του τη ζωή μέσα σε ένα crate και όταν έβγαινε έξω και έκανε σαν «τρελό» -απόλυτα λογικό- και ουρούσε μέσα στο σπίτι, επίσης απόλυτα λογικό (αφού δεν του έμαθαν ποτέ που είναι η τουαλέτα του) το χτυπούσαν και το έκλειναν πάλι στο κλουβί!
-Το Κοκεράκι δάγκωνε ανεξαιρέτως! Ζούσε μόνιμα στο μπαλκόνι δεμένο! Από ανία γάβγιζε ασταμάτητα και το χτυπούσαν για να σταματήσει. Αποτέλεσμα; Δε μπορούσε πια να το πλησιάσει κανείς!
-Ο Βέλγικος ποιμενικός, δάγκωνε την οικογένεια! Όταν ήταν κουτάβι και έπαιζε με δαγκωματάκια (όπως όλα τα κουτάβια), κάποιοι συμβούλεψαν την οικογένεια το εξής: «Κάθε φορά που θα δαγκώνει για να παίξει, να το πιάνουν βίαια, να το γυρίζουν ανάσκελα και να το ακινητοποιούν, κρατώντας με δύναμη στο πάτωμα, για να κυριαρχήσουν πάνω του.
-Το Τσόου-Τσόου δάγκωνε οικογένεια και επισκέπτες! Φοβήθηκαν, πως λόγω φυλής, θα θελήσει να γίνει ο αρχηγός του σπιτιού! Φρόντισαν να τον «βάλουν στη θέση του» λοιπόν με χτυπήματα, εγκλεισμό σε κλουβί, χρήση πνίχτη και άλλα παρόμοια. Στη συνέχεια, μη μπορώντας να ελέγξουν την κατάσταση, τον πήγαν σε εκπαιδευτή που χρησιμοποίησε παρόμοιους τρόπους, με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνουν ανεξέλεγκτα!

Η λίστα με τους ανορθόδοξους τρόπους αντιμετώπισης, είναι πολύ μεγάλη: Γονατιές γιατί πηδούσε πάνω τους, χτυπήματα με εφημερίδα για την τουαλέτα, χαστούκια γιατί μασούλαγε την καρέκλα, πνίχτης για να μην τραβάει στη βόλτα, μόνιμα δεμένος για να μην κάνει ζημιές, κλωτσιές όταν έπαιζε με το πόδι τους, απομόνωση σε μπαλκόνι ταράτσα, πίσω αυλή για να μην ενοχλεί, καταβρέγματα κλπ, κλπ

Ανέφερα τις ράτσες των σκύλων, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για να δούμε, ότι οποιαδήποτε ράτσα και οποιοσδήποτε σκύλος μπορεί να δαγκώσει, αν νιώσει φόβο, πόνο, απειλή!
Μέσα από όλη αυτή την παρατήρηση, είδα πως ο αριθμός των δαγκωμάτων σε παιδιά είναι μεγάλος!
Αυτό συμβαίνει, γιατί τα παιδιά δε γνωρίζουν, πως πρέπει να συμπεριφερθούν στα σκυλιά και τα αντιμετωπίζουν, σαν αντικείμενα-παιχνίδια και θεωρούν, πως είναι ανεξάντλητες πηγές ευχαρίστησης, που δεν κουράζονται, δεν πονούν, δε φοβούνται.
Χαρακτηριστικά μια κυρία, όταν τη ρώτησα, πως συμπεριφέρονται τα παιδιά της στο σκύλο που δάγκωσε το παιδί της, μου απάντησε σχεδόν θιγμένη: « Μα τι λέτε; Αγαπάμε όλοι το σκύλο μας και έχω μάθει και στα παιδιά μου να τον σέβονται και να του φέρονται ευγενικά»
Όταν της ανέφερα το περιστατικό με το κοριτσάκι και το κοκαλάκι, μου είπε πολύ μαζεμένα πια: «Α, «τέτοια» μπορεί να του έχουν κάνει, αλλά αυτό δεν είναι κακοποίηση, είναι παιχνίδι»

Θα σκαφτεί κάποιος: Τι κάνεις τώρα; Κατηγορείς τα παιδιά;
Όχι βέβαια, τα παιδιά δε φταίνε ποτέ, γιατί δεν ξέρουν! Υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει, είναι οι κηδεμόνες! Είναι δική τους υποχρέωση να μάθουν στα παιδιά τους και στα σκυλιά τους, πως να συμπεριφέρονται!
Πρέπει να προστατέψουν και το σκύλο από την καλοπροαίρετη -κατά τ΄ άλλα- πρόθεση των παιδιών, αλλά και τα παιδιά από την φυσιολογικότατη αντίδραση του σκύλου, όταν ζοριστεί!
Και επιβάλλεται να είναι παρόντες, όταν παιδί και σκύλος είναι στον ίδιο χώρο!

Πότε θα καταλάβουμε, πως είναι καθαρά και μόνο δική μας υπόθεση και ευθύνη (όπως και στα παιδιά μας) η καθοδήγηση του σκύλου μας; Η οποία θα πρέπει να είναι βασισμένη στο σεβασμό, την κατανόηση, την υπομονή, τη γνώση και όχι σε βιαιότητες και άδικες τιμωρίες, που οδηγούν σε μεγάλη πίεση το σκύλο, με καταστροφικές συνέπειες τις πιο πολλές φορές!
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα, δείχνουν πόσο πιέστηκαν οι σκύλοι από ανθρώπινες συμπεριφορές, ώστε να φθάσουν στο σημείο να αντιδράσουν κάποια στιγμή και να αρχίσουν -απόλυτα φυσιολογικά να υπερασπίζονται τον εαυτό τους!
Κι εδώ είναι που συμβαίνει μια τεράστια αδικία! Σε όλες, μα όλες τις περιπτώσεις, την «πληρώνει» πάντα ο σκύλος!
Ποια ήταν η συνέπεια για τους σκύλους που δάγκωσαν; Όλοι οι κηδεμόνες, αντέδρασαν πολύ βίαια στο σκύλο σε πρώτη φάση!
Στη συνέχεια; Κάποιοι σκύλοι απομονώθηκαν-εξορίστηκαν σε μπαλκόνι, ταράτσα, υπόγειο.
Και κάποιοι άλλοι, βρίσκονταν μια ανάσα, από το να διωχθούν από το σπίτι ή να οδηγηθούν στην ευθανασία!
Πόσο άδικο μπορεί να είναι αυτό για το σκύλο; Να πληρώνει για κάτι που δεν έχει φταίξει. με κακοποίηση, απομόνωση, εγκατάλειψη και θάνατο κάποιες φορές;
Λες κι ο σκύλος υπάρχει, για να γνωρίζει τη γλώσσα και τους κανόνες μας! Λες και γεννήθηκε, γνωρίζοντας τις δικές μας επιθυμίες και τα δικά μας θέλω.
Πόσο μεγάλη παρεξήγηση υπάρχει γύρω από αυτό το θέμα! Οι περισσότεροι λένε: «Αφού του μιλάω και του λέω τι θέλω, γιατί δεν καταλαβαίνει; Άλλοι λένε: «Καταλαβαίνει, αλλά είναι ξεροκέφαλος και με γράφει, θέλει να περάσει το δικό του» και διάφορα παρόμοια.

Ξέρουμε όλοι, πως δεν είναι σωστό και αποδεκτό ο σκύλος να δαγκώνει!
Αλλά πόσο σωστό είναι, να κακομεταχειρίζεται και να βασανίζει ο άνθρωπος το σκύλο;
Κι όχι μόνο να μένει ατιμώρητος, αλλά να την «πληρώνει» πάντα ο σκύλος που είναι το εύκολο θύμα;

Σκοπός μου με αυτό το άρθρο δεν είναι να κατηγορήσω κανέναν, αλλά να απενοχοποιήσουμε επιτέλους το σκύλο που δαγκώνει!
Και να αρχίσουμε κάποτε, να βλέπουμε από μια άλλη οπτική το θέμα, λαμβάνοντας υπόψη και τη δική μας συμπεριφορά απέναντί του!
Το πρώτο πράγμα που έμαθα στην εκπαίδευση είναι το εξής: «Όταν κάνει «λάθος» ένας σκύλος, (που ο σκύλος δεν κάνει ποτέ λάθος, απλά υπακούει στο ένστικτό του), ψάξε να βρεις το λάθος στον άνθρωπο».
Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια και ας προβληματίσει κάποιους!

Μην ξεχνάμε, ότι ο άνθρωπος -σε αντίθεση με το σκύλο-, έχει λογική και είναι καθαρά θέμα επιλογής του, να αποκτήσει την απαιτούμενη γνώση, για να διδάξει στο σκύλο του τις επιθυμητές συμπεριφορές με σωστό και ωραίο τρόπο!

Αν έχετε λοιπόν, ένα σκύλο με τέτοια συμπεριφορά, ψάξτε να βρείτε, αν και ποια λάθη μπορεί να έχουν γίνει και προσπαθήστε να τα διορθώσετε και να τον βοηθήσετε! Μπορεί να ευθύνεστε εσείς, μπορεί η οικογένειά σας, μπορεί ο εκπαιδευτής σας, μπορεί η προηγούμενη οικογένεια του σκύλου σας, (αν δεν τον έχετε από κουτάβι), μπορεί κάποιες τραυματικές εμπειρίες του (αν είναι πρώην αδέσποτος).
Αυτό που έχει σημασία είναι, το ότι χρειάζεται βοήθεια και ΠΡΕΠΕΙ να του η δώσετε! Ποτέ δεν είναι αργά!!

Κι αυτοί που δεν αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα με το σκύλο τους, ας γνωρίζουν, ότι πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος από κάποιο λάθος, να συναντήσουν στο μέλλον κάποια τέτοια συμπεριφορά.
Γιατί βία, δεν είναι μόνο το ξύλο, αλλά οτιδήποτε κάνει το σκύλο να νιώσει πόνο, φόβο, απειλή.
Και η λεκτική και η ψυχολογική βία, μπορεί να κάνει το σκύλο να φοβάται και να νιώθει ανασφάλεια. Αν συνεχώς είμαστε από πάνω του, φωνάζοντας και τρομοκρατώντας τον, για να διορθώσουμε τυχόν «λάθη» του, θα έχουμε ένα σκύλο μέσα στην ανασφάλεια και το φόβο!
Πολλές φορές, ο σκύλος δείχνει ότι αντέχει την όποια ταλαιπωρία, τουλάχιστον έτσι νομίζουμε εμείς!
Γιατί σχεδόν πάντα, δεν αναγνωρίζουμε τα σημάδια που μας δίνει (κάποια σήματα ηρεμίας του σκύλου, που μας λέει πως δε νιώθει άνετα) και συνεχίζουμε την ίδια συμπεριφορά!
Το αποτέλεσμα; Μπορεί αργότερα, εκεί που δεν το περιμένουμε, ο σκύλος να παρουσιάσει επιθετικότητα.
Αυτό που λένε όλοι: «Ξαφνικά και χωρίς λόγο, άρχισε να δαγκώνει»
Δεν είναι ποτέ χωρίς λόγο για το σκύλο, απλά οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το γιατί. Ο σκύλος δεν «τρελαίνεται» ξαφνικά κι αρχίζει να δαγκώνει!

Ακόμα και οι νέοι σκυλογονείς, ας ενδιαφερθούν να μάθουν τον σωστό και φιλικό τρόπο, που πρέπει να μεγαλώσουν-καθοδηγήσουν τα κουτάβια τους. Γιατί ακούγοντας συμβουλές ανθρώπων που δε γνωρίζουν ή δρώντας με τη δική τους άγνοια, ή λανθασμένη νοοτροπία, μπορεί να κάνουν μεγάλο κακό στη συμπεριφορά του σκύλου τους και στη σχέση μεταξύ τους!

Υπάρχουν σπανιότερα κι άλλοι λόγοι επιθετικότητας:
-Κάποιο πρόβλημα υγείας.
Αν αλλάξει η συμπεριφορά, του πάντα ήρεμου και φιλικού σκύλου σας, πρέπει άμεσα να απευθυνθείτε πρώτα στον κτηνίατρο, μήπως υπάρχει κάποιο θέμα με την υγεία του.
-Λάθος ή καθόλου κοινωνικοποίηση.
Κι εδώ είναι ευθύνη του ανθρώπου, γιατί από αμέλεια, αδιαφορία ή άγνοια, δεν έδωσε τα σωστά εφόδια στο σκύλο του.
-Κάποια γενετική προδιάθεση (Υπερευαισθησία, φοβίες κλπ). Ακόμα και σ΄ αυτό όμως, η συμπεριφορά του ανθρώπου, είναι καθοριστικής σημασίας για την θετική ή αρνητική εξέλιξη της συμπεριφοράς του σκύλου.

Η επιθετικότητα των σκύλων είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση, που μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ επικίνδυνη και πρέπει να αντιμετωπίζεται πολύ υπεύθυνα και με σωστούς χειρισμούς.
Αν ο σκύλος σας, δείξει σημάδια και συμπεριφορά που σας ανησυχούν, μην του φερθείτε με καμία μορφή βίας!
Το βέβαιο είναι ένα: «Η βία, μόνο βία μπορεί να παράγει»

Η κατανόηση και ο σεβασμός στο σκύλο, η σωστή ενημέρωση και καθοδήγηση από κάποιον ειδικό, που χρησιμοποιεί μόνο θετικές μεθόδους, αφού πριν από όλα απιδεχθείτε ευθυύνες που σας αναλογούν, είναι τα καλύτερα «όπλα» για να βοηθήσετε το σκύλο σας!
Δρώντας χωρίς καθυστέρηση, αλλά και χωρίς τσαμπουκάδες και αντιπαλότητες, η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί και ν΄ αλλάξει.
Βοηθήστε το σκύλο σας να ηρεμήσει, να νιώσει ασφαλής και να σας εμπιστευθεί, ώστε να αρχίσετε να χτίζετε μια σχέση, σε σωστές, στέρεες βάσεις και να έχετε μια ήρεμη και ευχάριστη συμβίωση!
Μπορεί να σας πάρει χρόνο και να χρειαστεί αρκετή προσπάθεια, αλλά ο σκύλος σας βρέθηκε σ΄ αυτή την κατάσταση χωρίς να φταίει! Είναι επιτακτική ανάγκη να τον βοηθήσετε και μόνο εσείς μπορείτε να το κάνετε!

Ίσως κάποιοι που θα διαβάσουν αυτό το άρθρο, να προβληματιστούν, κάποιοι να στεναχωρηθούν και άλλοι θυμώσουν.
Ελπίζω όμως, να βοηθήσει και κάποιους να αναθεωρήσουν πράγματα και συμπεριφορές σε σχέση με το σκύλο τους!
Και αυτό άλλωστε, είναι και το δικό μου ζητούμενο, καταθέτοντας τα δικά μου συμπεράσματα, μέσα από τη δική μου εμπειρία: Ήρεμες και χαρούμενες συμβιώσεις ανθρώπων και σκύλων!

Άλλωστε από φύση και θέση θα υπερασπίζομαι τα ζώα, γιατί ο άνθρωπος γνωρίζει το κακό και επιλέγει, αν θα το κάνει ή όχι. Ο σκύλος ακόμα κι όταν δαγκώσει, δεν καταλαβαίνει ότι κάνει κάτι κακό. Υπακούσει στη φύση του και προστατεύει άλλοτε τον εαυτό του, άλλοτε την οικογένειά του κι άλλοτε το χώρο του, το φαγητό του κλπ. Κι αυτό, γιατί κάποιος, κάτι, κάποτε του ενίσχυσε αυτή τη συμπεριφορά. Από άγνοια; Από λάθος πληροφόρηση; Από κακή πρόθεση; Οι περισσότεροι, μη κατανοώντας, μη γνωρίζοντας, βιάζονται να "βαφτίσουν" το σκύλο τους, κακό, εκδικητικό, τρελό, δολοφόνο κλπ
Σημασία έχει, μετά και πέρα από ότι κι αν έχει συμβεί, να μπορέσει κανείς να κατανοήσει τη διαφορά (ανθρώπου-σκύλου), να παραδεχθεί τυχόν λάθη του και να δώσει «άφεση» στο σκύλο του!
Στη συνέχεια, με τη σωστή γνώση πια, να του δώσει την ευκαιρία, να πάρει στο σπίτι και στη ζωή του, τη θέση που του αξίζει: Του αληθινού, πιστού φίλου και συντρόφου!

Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων

Το πρώτο μπάνιο του σκύλου μας

Το πρώτο μπάνιο του σκύλου μας

Όσοι θα πάτε το σκύλο σας για πρώτη φορά στη θάλασσα, κατ΄ αρχήν βρείτε μια παραλία χωρίς πολύ κόσμο!

Στη συνέχεια, κατανοήστε και σεβαστείτε, ότι είναι κάτι που δε γνωρίζει!
Μη τον πιέσετε, μη τον αναγκάσετε με κανένα τρόπο να μπει στο νερό, γιατί θα φοβηθεί και θα έχετε πρόβλημα στο μέλλον.
Δεν είναι ο σωστός τρόπος για να γνωρίσουμε-εξοικειώσουμε το σκύλο με οτιδήποτε δε γνωρίζει.
Δεν αρέσει σε όλα τα σκυλιά το νερό και θα πρέπει να τα εξοικειώνουμε σιγά-σιγά από νωρίς στο σπίτι.

Βοηθήστε τον με μικρά βηματάκια να εξοικειωθεί!
Αφήστε τον να πλησιάσει μόνος του και να βρέξει τα πόδια του, να παίξει με το νερό, παίξτε μαζί του στην ακροθαλασσιά, δώστε του χρόνο να συνηθίσει σιγά-σιγά.
Είναι πολύ σημαντικό να συνδέσει με ευχάριστα πράγματα το μπάνιο και τη θάλασσα.
Αργότερα μπείτε εσείς και φωνάξτε τον, πετάξτε ένα παιχνίδι του, ενθουσιάστε τον και φυσικά επιβραβεύστε τον για κάθε βηματάκι προς τα μέσα.

Αν τελικά μπει και αρχίσει να κολυμπά, να είστε κοντά του (όπως σε ένα μικρό παιδί) και μην τον αφήσετε να κολυμπήσει πολύ ώρα, γιατί θα κουραστεί!
Μην τον αφήσετε πολύ στον ήλιο, υπάρχει κίνδυνος ηλίασης, θερμοπληξίας και εγκαυμάτων.
Να του έχετε καθαρό νερό και μην τον αφήσετε να πίνει θαλασσινό, μπορεί να πάθει κάποια μόλυνση.
Μην τον αφήσετε ελεύθερο, (κρατήστε τον με ένα μακρύ σχοινάκι), γιατί υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται τους σκύλους! Ας τους σεβαστούμε…

Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί (οι περισσότεροι θα έλεγα), που λόγω άγνοιας ή παραξενιάς, σιχαίνονται τους σκύλους.
Σε αυτούς, θα απαντήσω με μια φράση κτηνιάτρων: «Αν ο σκύλος παρακολουθείται από κτηνίατρο, είναι εμβολιασμένος και αποπαρασιτωμένος, είναι τόσο καθαρός που μπορούμε να φάμε από το πιάτο του»
Και να μην αναφερθούμε στις ακαθαρσίες, σκουπίδια κλπ που αφήνουν πολλοί άνθρωποι στις παραλίες…
Αλλά γι΄ αυτά δε μιλάει κανείς…
Στην περίπτωση που θα μας δημιουργήσουν πρόβλημα, είμαστε υποχρεωμένοι ή να κρατήσουμε το σκύλο κοντά μας και μακριά από όσους ενοχλούνται ή να απομακρυνθούμε.

Θυμηθείτε, επιστρέφοντας στο σπίτι να τον ξεπλύνετε.

Αν όλα πάνε καλά στη γνωριμία του σκύλου με τη θάλασσα και λάβετε υπόψη τα μέτρα προστασίας και ασφάλειάς του, ένα είναι το σίγουρο: Θα περάστε και οι δύο υπέροχα και θα θέλετε να το επαναλάβετε!

Ελένη Κασπίρη

Σκύλος: 

Διακοπές με το σκύλο μας

Διακοπές με το σκύλο μας

Οι διακοπές για όσους τυχερούς, είναι προ των πυλών!

Μέρες χαλάρωσης και ξεκούρασης, αλλά χαράς και διασκέδασης συγχρόνως!
Γιατί να μη τις απολαύσουμε μαζί με τα σκυλιά μας;

Πάντα υπάρχει τρόπος και τα μέρη που δέχονται σκυλιά, συνεχώς αυξάνονται.

Μην τα αφήνετε πίσω!
Όσο εσείς θα περνάτε καλά, εκείνα θα περιμένουν πότε θα γυρίσετε, γιατί μόνο εσάς έχουν.

Όσοι δεν το έχετε ξανακάνει, όσοι διστάζετε, αποφασίστε το φέτος και δε θα χάσετε!
Η εμπειρία θα είναι μοναδική και ίσως οι φετινές διακοπές, μαζί με το σκύλο σας, να είναι οι καλύτερες της ζωής σας…

Σκύλος: 

Σήματα Ηρεμίας σκύλων

Σήματα Ηρεμίας σκύλων

Τον τρόπο που μπορούμε να επικοινωνούμε με τα σκυλιά, αποκωδικοποίησε η Νορβηγίδα Θετική εκπαιδεύτρια Turid Rugaas και μέσα από το βιβλίο της Σήματα Ηρεμίας τον πρόσφερε σε όλους μας.
Η μοναδική της ικανότητα να γνωρίζει, πως αισθάνονται και πως επικοινωνούν τα σκυλιά είναι εκπληκτική και της δίνει τη δυνατότητα να συστήνει λύσεις που είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές.
Σύμφωνα με τη θεωρία της, τα σκυλιά ως αγελαία ζώα, έχουν μια γλώσσα επικοινωνίας. Η γλώσσα αυτή αποτελείται από μια μεγάλη ποικιλία Σημάτων, χρησιμοποιώντας διάφορες εκφράσεις του προσώπου, του σώματος, των αυτιών, καθώς και μερικούς ήχους και κινήσεις. Αν μελετήσουμε αυτά τα σήματα και τα χρησιμοποιήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας, αυξάνουμε κατά πολύ την ικανότητά μας να επικοινωνούμε μαζί τους.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν τα Σήματα Ηρεμίας, που χρησιμεύουν στο να διατηρούν την αρμονία στην κοινωνική ιεραρχία τους και να λύνουν τους ανταγωνισμούς και τους καυγάδες μεταξύ τους.
Τα ζώα έχουν τη δυνατότητα να ηρεμούν τους εαυτούς τους και τα άλλα ζώα, όταν νιώθουν ένταση ή απειλή. Τα σκυλιά εκείνα που για διάφορους λόγους, δεν ξέρουν πως να επικοινωνούν σωστά, είναι οι αιτίες προβλημάτων και χρειάζονται βοήθεια.
Αυτά τα Σήματα – Μηνύματα χρησιμοποιούνται για την αποφυγή κάποιας διαμάχης πολύ πριν γίνει το κακό. Στόχος τους είναι να αποφευχθούν οι απειλές και τα προβλήματα, να καταπραΰνουν το άγχος, την ανησυχία, τη νευρικότητα, τους δυνατούς θορύβους και άλλες δυσάρεστες καταστάσεις.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καθησυχάσει κάποιος. Είναι για να κάνουν σκύλους και ανθρώπους να νιώθουν ασφαλείς, όπως όταν οι άνθρωποι προσπαθούν με διάφορες κινήσεις κατευναστικών μηνυμάτων να ηρεμήσουν τα παιδιά όταν φοβούνται κάτι.
Τα σκυλιά είναι ζώα ομαδικά, χωρίς διαμάχες. Εάν προκύπτουν διαμάχες ανάμεσα σε εμάς και τα σκυλιά, καλά θα κάνουμε να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας για να βρούμε το λάθος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εμείς είμαστε η αιτία.
Σκυλιά που είχαν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν τη γλώσσα τους με την παρουσία άλλων σκυλιών καθώς μεγάλωναν, κατά κανόνα θα γίνουν κοινωνικά και καλά προσαρμοσμένα ζώα, με το χάρισμα του να επιλύουν ειρηνικά τις διαφορές τους.
Εάν έχουν χάσει μέρος αυτού του επικοινωνιακού συστήματος που είναι τόσο σημαντικό, είναι γιατί οι άνθρωποι τα τιμώρησαν, όταν αυτά προσπάθησαν να κάνουν χρήση των Σημάτων-Μηνυμάτων Ηρεμίας και γι΄ αυτό δεν τολμούν να τα μεταχειριστούν.
Μερικές φορές, έχουν χάσει τη γλώσσα τους λόγω συνεχούς κακομεταχείρισης ή επιθέσεων από άλλα σκυλιά, που ίσως είναι επιθετικά, παρά την προσπάθεια που έκαναν αυτά να κάνουν χρήση των Σημάτων Ηρεμίας.
Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές, ότι τα σκυλιά αποφεύγουν τις διαμάχες με την προϋπόθεση να έχουν συγκρατήσει τη γλώσσα τους και την ικανότητά τους να επικοινωνήσουν.
Αρχίστε να παρατηρείτε το σκύλο σας και μόλις μάθετε έστω και λίγα πράγματα για τα Σήματα Ηρεμίας, θα μπορείτε να τον καταλαβαίνετε πολύ καλύτερα και θα μπορείτε να διαβάζετε, τι προσπαθεί να σας πει.
Θα γίνετε καλύτεροι γονιοί για το σκύλο σας!
Θα δούμε αυτά τα σήματα ποια είναι, πως και πότε τα χρησιμοποιούν.

Στρίψιμο του κεφαλιού/γύρισμα της πλάτης

Αυτό το μήνυμα μπορεί να είναι μια γρήγορη κίνηση, ο σκύλος μπορεί να γυρίσει το κεφάλι στη μια πλευρά και μετά στην άλλη , ή να κρατήσει γυρισμένο το κεφάλι για μεγάλο διάστημα.
Πολλές φορές η κίνηση είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Άλλες φορές το κεφάλι είναι υπερβολικά γυρισμένο στο πλάι, εξαρτάται από το σκυλί και την κατάσταση που βρίσκεται.
Αυτό είναι ένα από τα σήματα που μπορείτε να δείτε τις περισσότερες φορές στα σκυλιά.
Ενδέχεται να το χρησιμοποιεί, όταν ένας άλλος σκύλος πλησιάζει, αν πλησιάσει πολύ γρήγορα ή απ΄ ευθείας κατά πάνω του, ή ο άλλος σκύλος να του έστειλε κάποιο μήνυμα και έπρεπε να απαντήσει.
Όταν σκύβουμε από πάνω του απότομα, όταν τον πλησιάζει κάποιος από μπροστά, όταν τον αγκαλιάζουμε, όταν τον σηκώνουμε ψηλά, όταν αιφνιδιάζεται, όταν τον κοιτάζουν επίμονα ή κάνουν απειλητικές κινήσεις, όταν είμαστε θυμωμένοι, επιθετικοί κλπ.
Μπορεί να στέκεται ακίνητος, αλλά γυρνάει το κεφάλι κι αυτό είναι αρκετό για να σας πει, ότι αισθάνεται άβολα στην κατάσταση την οποία βρίσκεται.

Χρησιμοποίηση ματιών

Μπορεί να είναι η διακεκομμένη ματιά, δηλαδή χαμήλωμα του βλέμματος, μη έντονο κοίταγμα και μαλάκωμα της ματιάς.
Μην καθόσαστε στο ύψος του κεφαλιού του σκύλου, έτσι ώστε η επαφή με τα μάτια να εκλαμβάνεται ως άμεση και απειλητική. Πχ όταν σηκώνετε ένα σκύλο και τον αναγκάζετε να έχει άμεση οπτική επαφή με τα μάτια σας, ή όταν τον έχετε όρθιο στο τραπέζι του κτηνιατρείου. Μην τον κοιτάτε κατάματα, ο σκύλος σε μια τέτοια κατάσταση θα γυρίζει συνεχώς θα λέγαμε το κεφάλι του, θα ανοιγοκλείνει τα μάτια, θα γυρίζει το βλέμμα στα πλάγια και θα δίνει και άλλα παρόμοια μηνύματα.

Όταν απομακρύνεται ο σκύλος/ Γύρισμα σώματος στο πλάι ή γύρισμα πλάτης

Είναι ένα πολύ ισχυρό Σήμα Ηρεμίας, όταν ο σκύλος γυρνάει στο πλάι ή γυρίζει την πλάτη του.
Συχνά τα σκυλιά θα χρησιμοποιήσουν κάποιο άλλο μήνυμα και αν δε έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα γυρίζουν και απομακρύνονται. Αυτό γίνεται, αν σας δουν ξαφνικά μπροστά τους, αν δεν περιμένουν να σας δουν ή αν εμφανίζεστε με ταχύτητα. Είναι καλύτερα γι΄ αυτούς να λαμβάνουν τα μέτρα τους.
Θα αντιδράσει έτσι ο σκύλος σε πολλές καταστάσεις: όταν ένας άλλος σκύλος τον πλησιάζει τρέχοντας, ή κάπως γρήγορα, όταν ο άνθρωπος θυμώνει και φαίνεται επιθετικός, ή όταν πλησιάζουμε το σκύλο με εμφανή σκοπό να τον τιμωρήσουμε ή είμαστε δυσαρεστημένοι. Όταν τραβάμε το λουρί ή φωνάζουμε, τότε θα απομακρυνθεί όσο είναι εφικτό για να μας ηρεμήσει. Δε χρησιμοποιεί αυτό το μήνυμα για να δείξει κυριαρχία ή ότι είναι ο αρχηγός, απλά κάνει ότι μπορεί για να μας ηρεμήσει.

Γλείψιμο της μύτης

Τα σκυλιά έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο να γλείφουν τη μύτη τους, είναι μια κίνηση που γίνεται τόσο γρήγορα και τις πιο πολλές φορές είναι σχεδόν αδύνατο να την αντιληφθούμε.
Είναι μια κίνηση που όλα τα σκυλιά κάνουν αυτόματα, όταν συναντήσουν ή πλησιάσουν ένα άλλο σκυλί. Επίσης συνηθίζουν να κάνουν το ίδιο και σε εμάς, όταν τα πλησιάζουμε σε κοντινή απόσταση, όταν τα μαλώνουμε ή ακόμα κι όταν τα κρατάμε σφιχτά στην αγκαλιά μας και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Το γλείψιμο, είναι ένα Σήμα που χρησιμοποιείται συχνά απ΄ όλα τα σκυλιά, όταν συναντήσουν άλλο σκύλο και το καταλαβαίνουν ανεξάρτητα από το πόσο γρήγορο είναι.
Μερικές φορές δεν είναι τίποτα περισσότερο από πολύ γρήγορο γλείψιμο, η άκρη της γλώσσας είναι πολύ λίγο ορατή έξω από το στόμα και μόλις για ένα δεύτερο. Όμως τα άλλα σκυλιά το βλέπουν, το καταλαβαίνουν και αποκρίνονται σε αυτό. Οποιοδήποτε σήμα επιστρέφει πάντα ένα άλλο σήμα.

Ακινησία ή Πάγωμα
Πολύ συχνά θα παρατηρήσουμε το σκύλο μας να ακινητοποιείται στην καθιστή ή ξαπλωτή θέση και με θετική αντίδραση, θα προσπαθήσει να χαλαρώσει μια κατάσταση.
Όταν δύο σκυλιά συναντιούνται, συνήθως θα είναι πολύ προσεκτικά, ως προς τις αντιδράσεις τους και τις κινήσεις τους, πράγμα που δηλώνει, ότι σέβονται το ένα το άλλο.
Σε καμία περίπτωση δε θα προκαλέσει το ένα το άλλο. Στέκονται για αρκετή ώρα ακίνητα παγωμένα, χωρίς καμία αντίδραση, μέχρι το ένα από τα δύο να υποχωρήσει.
Αυτός είναι ένας πολύ πολιτισμένος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ τους και πάντα φέρνει καλό αποτέλεσμα.
Αυτή η συμπεριφορά, χρησιμοποιείται σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις. Όταν είστε θυμωμένοι, επιθετικοί και απειλητικοί, ο σκύλος συχνά παγώνει και δεν θα κινείται προκειμένου να σας κάνει να γίνετε πάλι καλοί. Άλλες φορές μπορεί να περπατά αργά, να παγώνει και να κινείται πάλι αργά.

Αργές κινήσεις (Βαδίζοντας αργά κλπ)
Οι γρήγορες κινήσεις μοιάζουν απειλητικές, ενώ οι αργές έχουν πιο καθησυχαστικό χαρακτήρα.
Συχνά χρησιμοποιεί πιο αργές κινήσεις, όταν βλέπει άλλο σκύλο να πλησιάζει. Κάποιες φορές μειώνει την ταχύτητά του λίγο, άλλες φορές περισσότερο και κάποιες σταματάει εντελώς.
Όταν το κάνει την επόμενη φορά στη βόλτα, μην αρχίσετε να του φωνάζετε θυμωμένα ή να τον τραβάτε κοντά σας, αλλά κοιτάξτε γύρω σας μήπως έρχεται κάτι προς το μέρος σας που ο σκύλος νιώθει πως πρέπει να το καθησυχάσει. Αφήστε τον να το κάνει, δε σας κοστίζει τίποτα.
Χρησιμοποιεί τις αργές κινήσεις σε πολλές καταστάσεις, όταν φωνάζουμε δυνατά, όταν είμαστε θυμωμένα, ή νευρικοί, όταν είμαστε πολύ κινητικοί, κάνουμε έντονες κινήσεις κλπ

Κούνημα ουράς
Όταν κουνάει την ουρά του δεν είναι πάντα από χαρά. Αν συμπίπτει με άλλα μηνύματα που λένε κάτι άλλο, όπως ότι είναι φοβισμένος, αγχωμένος, θυμωμένος, τότε προσπαθεί κουνώντας την ουρά να ηρεμήσει ο ίδιος, να ηρεμήσει εμάς ή ότι του προκαλεί την ανησυχία. Μπορεί να πει κανείς, ότι είναι η «λευκή σημαία» για να παρακαλέσει για ειρήνη, που σημαίνει Σήμα Ηρεμίας.

Υπόκλιση (Θέση για παιχνίδι)

Μπορεί να είναι στάση παιχνιδιού πολλές φορές, όταν κινεί τα πόδια από τη μια και την άλλη μεριά παιχνιδιάρικα, αλλά κάποιες φορές που σκύβει στα μπροστινά πόδια και στέκεται για λίγο ακίνητος ή μόνο σκύβει και σηκώνεται αμέσως, τότε μάλλον προσπαθεί να ηρεμήσει κάτι στο περιβάλλον.
Συχνά η πρόσκληση για παιχνίδι, είναι ένα Σήμα Ηρεμίας από μόνο του, καθώς ο σκύλος μετατρέπει γρηγορότερα μια ενδεχομένως επικίνδυνη κατάσταση σε κάτι περισσότερο ασφαλές.

Το να καθίσει
Μερικές φορές έχει την έννοια απλά του καθίσματος και άλλες για να κάνουν εντύπωση γυρίζουν τη ράχη πριν καθίσουν.

Το ξάπλωμα

Τα να ξαπλώσει με την κοιλιά και τα πόδια προς τα πάνω, μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να θεωρηθεί υποταγή.
Το να ξαπλώσει με την κοιλιά στο έδαφος, είναι ένα από τα πιο δυνατά σημάδια ηρεμίας που υπάρχουν.
Όταν παίζουν δύο σκύλοι και ό ένας κουράζεται, τότε συχνά ξαπλώνει κάτω για να σταματήσει το βίαιο παιχνίδι.
Ένα ενήλικο σκυλί μπορεί να ξαπλώσει και να μείνει ακίνητο για να ηρεμήσει ένα αβέβαιο σκύλο.
Η επίδραση του να ξαπλώνει κάτω είναι ισχυρή και γι΄ αυτό αποτελεί ένα από τα καλύτερα και δυνατότερα μέσα που έχεις για να ηρεμήσεις ένα σκύλο.

Χασμουρητό
Εμείς μπορεί να χασμουρηθούμε όταν είμαστε κουρασμένοι, αγχωμένοι ή σε κατάσταση ετοιμότητας. Αυτό συμβαίνει και με τα σκυλιά, μόνο που αυτά μπορεί να το χρησιμοποιήσουν πολύ περισσότερο για να ηρεμήσουν κάτι.
Ο σκύλος μπορεί να χασμουρηθεί όταν κάποιος σκύψει, γύρει προς τα πάνω του, όταν ακούγεστε θυμωμένοι, όταν υπάρχουν φωνές και καυγάδες στο σπίτι, όταν είναι στην αίθουσα αναμονής του κτηνιατρείου, όταν κάποιος περπατά κατευθείαν προς το σκύλο, όταν είναι σε κατάσταση ενθουσιασμού ή ανυπομονησίας, όταν του ζητάτε να κάνει κάτι που αυτός δεν θέλει να κάνει, καθώς και σε πολλές άλλες καταστάσεις.

Παρέκκλιση/ Περπάτημα σε κύκλο - καμπύλη
Τα σκυλιά δεν πλησιάζουν απ΄ ευθείας συνήθως το ένα το άλλο, εκτός αν γνωρίζονται ή αν νιώσουν μεγάλη έλξη ανάμεσά τους. Συνήθως αλλάζουν κατεύθυνση λίγο έως πολύ, ανάλογα με την περίπτωση. Αυτός είναι ο λόγος, που τα σκυλιά γίνονται αβέβαια και βρίσκονται σε θέση άμυνας, όταν τα αναγκάζουμε να πάνε προς το μέρος ενός άλλου σκύλου και να τον προσπεράσει. Τα περισσότερα σκυλιά δε μπορούν να το αντιμετωπίσουν αυτό και είναι ο κύριος λόγος, που μπορούν να αντιδράσουν τόσο έντονα, όταν συναντούν άλλα σκυλιά και αναγκάζονται να περπατήσουν κατευθείαν πάνω τους.
Το ένστικτό τους τους λέει, ότι είναι λάθος να προσεγγίζεις κάποιον με αυτό τον τρόπο, ο κηδεμόνας λέει διαφορετικά και τότε ο σκύλος γίνεται ανήσυχος και αμυντικός. Έτσι παίρνουμε ένα σκύλο που γαυγίζει σε άλλα σκυλιά και τελικά έχουμε ένα επιθετικό σκύλο.
Τα σκυλιά, όταν τους δίνεται η ευκαιρία, θα περπατήσουν σε κύκλο το ένα γύρω από το άλλο. Αυτό κάνουν όταν συναντιούνται και είναι χωρίς λουρί και είναι ελεύθερα να κάνουν πράγματα με το δικό τους τρόπο. Επιτρέψτε στο σκύλο σας να κάνει το ίδιο, όταν είναι μαζί σας.
Μερικά σκυλιά χρειάζονται μεγάλους κύκλους, ενώ άλλα χρειάζονται μικρότερους. Επιτρέψτε του να αποφασίσει, τι αισθάνεται καλύτερο γι΄ αυτόν μακροχρόνια και εάν θέλετε, μπορεί να μάθει να περνά άλλα σκυλιά από πιο κοντά.
Αφήστε το σκύλο να περπατήσει κυκλικά γύρω από ένα σκύλο που μόλις συνάντησε!
Μην τον αναγκάζετε να περπατήσει σε θέση δίπλα στο πόδι σας, ενώ πηγαίνετε κατευθείαν επάνω στον άλλο σκύλο, δώστε του τη δυνατότητα να περπατήσει σε κύκλο μετά τη συνάντηση.
Εάν κρατάτε το λουρί χαλαρά και αφήσετε το σκύλο να αποφασίσει, συχνά θα δείτε, ότι επιλέγει να περπατήσει μακριά αντί να πάθει υστερία.
Για τον ίδιο λόγο, μην περπατάτε κατευθείαν επάνω σε ένα σκύλο, αλλά περπατάτε πάντα σε κύκλο - καμπύλη. Όσο πιο ανήσυχος ή επιθετικός είναι ο σκύλος, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κύκλος.

Μύρισμα εδάφους
Όλοι οι σκύλοι μυρίζουν γιατί τους αρέσουν οι μυρωδιές και για να παίρνουν πληροφορίες, αλλά στην πραγματικότητα το χρησιμοποιούν συχνά ως Σήμα Ηρεμίας.
Όταν τους παρατηρήσεις, θα δεις ότι το χρησιμοποιούν ως ηρεμιστική κίνηση. Τέτοιος τύπος μυρίσματος είναι μια κίνηση προς το έδαφος και πάλι πάνω, ή μια κίνηση ακουμπώντας το έδαφος και πάλι πάνω, ή ένα μύρισμα στο ίδιο μέρος, ή τη μύτη στο έδαφος, αλλά τα μάτια ακολουθούν αυτό που συμβαίνει γύρω και προσπαθούν να ηρεμήσουν. Πρέπει να δούμε την κατάσταση στο σύνολό της για να μάθουμε τι πραγματικά είναι και μερικές φορές μπορούμε μόνο να μαντέψουμε.

Χώρισμα

Το να βρίσκονται δύο ζώα ή και άνθρωποι πολύ κοντά, πολλές φορές μπορεί να καταλήξει σε καυγά.
Γι΄ αυτό μπαίνουν ανάμεσα, όταν αντιληφθούν ένταση για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να αποφευχθεί η σύγκρουση. Πολλοί αυτό το θεωρούν ζήλεια από τη μεριά του σκύλου.
Το χρησιμοποιούν όταν αγκαλιάζουμε έναν επισκέπτη, όταν καθόμαστε πολύ κοντά με κάποιον στον καναπέ, όταν παίρνουμε ένα παιδί αγκαλιά και σε πολλές άλλες καθημερινές καταστάσεις.
Ένας σκύλος μπορεί να μπει ανάμεσα και να τους χωρίσει, αν κάποιος σκύλος γίνει έστω και ελάχιστα βίαιος σε κάποιον άλλο.

Σήκωμα μπροστινού ποδιού

Σπάνια έχουμε δει σκυλιά να σηκώνουν το πόδι τους ως Σήμα Ηρεμίας, αλλά σε μερικές περιπτώσεις χρησιμοποιείται για να ηρεμήσει ένα άλλο σκύλο.

Ανοιγοκλείσιμο ματιών

Χρησιμοποιήστε το και δείτε, πως αυτό το μικρό μήνυμα μπορεί να έχει απίστευτα καταπραϋντική επίδραση.

Σημάδεμα με ούρηση
Γι αυτό γνωρίζουμε λίγα μέχρι τώρα, αλλά όλες οι παρατηρήσεις δείχνουν, ότι δεν είναι πάντα σημάδεμα περιοχής.
Μερικές φορές είναι το καθαρό στρες, όπως κάνει εμάς να τρέχουμε στην τουαλέτα συνεχώς.
Άλλες φορές το χρησιμοποιούν, ως μια κοινωνική υπόθεση, όπως εμείς πίνουμε τον καφέ μας με παρέα. Έτσι μπορεί τα σκυλιά να πάνε να ουρήσουν για να κάνουν κάτι ακίνδυνο μαζί. Σε μια ομάδα σκύλων μπορεί να τα δείτε να ουρούν ομαδικά, λίγο ως πολύ στο ίδιο σημείο. Τελικά, μπορεί πραγματικά το σημάδεμα να είναι ένα Σήμα Ηρεμίας. Κάποια σκυλιά χρησιμοποιούν αυτή τη συμπεριφορά για να καλμάρουν κάποια άλλα ανασφαλή η επιθετικά.

Κατευθυνόμενη συμπεριφορά
Είναι κάτι, που μερικά σκυλιά χρησιμοποιούν συχνά, χωρίς να το σκεφτόμαστε εμείς.

Χαμόγελο
Κάποια σκυλιά το χρησιμοποιούν, ως μια χαρούμενη επαφή και κάποια άλλα το χρησιμοποιούν καθαρά για ηρεμία.
Μερικές φορές ίσως ένα μείγμα και ίσως είναι δύσκολο να ξέρεις ακριβώς τι είναι, αλλά ποτέ δε μπορούμε να είμαστε τόσο σίγουροι γι αυτό που λένε τα σκυλιά και μπορεί κάλλιστα να κάνουμε λάθος. Μερικές φορές πρέπει μόνο να μαντέψουμε.
Άλλα μηνύματα
-Χτυπάνε τα χείλη τους.
-Κάνουν το πρόσωπό τους απαλό και φέρονται σαν κουτάβια.

Τι συμβαίνει όταν οι σκύλοι έχουν χάσει τη γλώσσα επικοινωνίας τους.
Οι σκύλοι δε μπορούν να χάσουν τη γλώσσα επικοινωνίας τους, γιατί αποτελεί μέρος της κληρονομιάς τους και είναι έμφυτη.
Μπορεί όμως να σιωπούν λόγω τιμωρίας ή ταλαιπωρίας από ανθρώπους, άλλους σκύλους ή και για άλλους λόγους.
Να θυμάστε, ότι κάθε φορά που είστε κοντά σε ένα σκύλο ,έχετε τις εξής 2 επιλογές: Να είστε απειλητικοί ή να είστε ήρεμοι. Το να απειλείς και να τρομοκρατείς ένα σκύλο δε συγχωρείται.
Οι σκύλοι είναι ζώα που επιβιώνουν, αμύνονται όταν τους απειλείς. Κάποιοι θα ήθελαν να φύγουν, κάποιοι άλλοι να αμυνθούν.

Ανεξάρτητα από το ποια αντίδραση θα έχει ένας σκύλος, εσύ θα έχεις κάνει ένα λάθος τα οποίο θα μπορούσες να είχες αποφύγει. Με το να ξεκαθαρίσεις σε ένα σκύλο, ότι είσαι φιλικός προς αυτόν, μπορείς να γίνεις αμέσως φίλος του.
Μπορεί να αλλάξει όλη η σχέση σου μαζί του, όταν σταματήσεις να του φωνάζεις και επιλέξεις να είσαι ήρεμος. Ανεξαρτήτως σκύλου η κατάστασης, στο χειρισμό πάντα υπάρχει μια επιλογή σχετικά με το πως θες να συμπεριφέρεσαι στο σκύλο, που επέλεξες να ονομάσεις τον «καλύτερο» φίλο του ανθρώπου.
Μπορεί να υπάρξουν κάποιες αποκλείσεις, όπως για παράδειγμα να αποφεύγει το βλέμμα σου αντί να σε προσέχει, ν’ αλλάζει θέση αντί να είναι στραμμένος προς εσένα, να πηγαίνει προς ένα άλλο σημείο αντί για το σωστό ή να αργοπορεί.

Όλα όσα διάβασες, μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις για να εξηγήσεις τις συμπεριφορές του.
Ξεκινήστε να παρατηρείτε, όλες τις συνήθεις λύσεις που δίνουν οι σκύλοι για να λύσουν τα προβλήματα μεταξύ τους και πόσο εύκολο είναι γι΄αυτούς να δείχνουν και ν’ αναγνωρίζουν τα Σήματα Ηρεμίας.

Οι σκύλοι είναι στην πραγματικότητα θαύματα επικοινωνίας και συνεργασίας και εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλά να μάθουμε από αυτούς.
Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων

Από το βιβλίο της Turid Rugaas
Μιλώντας με το σκύλο σας
Σήματα Ηρεμίας
Εκδόσεις
StarDogs.gr

Η πρόσκληση έλα στην εκπαίδευση του σκύλου

Η πρόσκληση «έλα» στην εκπαίδευση του σκύλου

Η πρόσκληση «έλα» θεωρώ, πως είναι από τις πιο σημαντικές στην εκπαίδευση των σκύλων!
Δείχνει, το πόσο «καλή» είναι η σχέση που έχουμε με το σκύλο μας!
Αν ο σκύλος, είναι ελεύθερος σε οποιοδήποτε περιβάλλον και σε οποιαδήποτε κατάσταση και ακούσει τη δική μας πρόσκληση και τρέξει κοντά μας με χαρά, αφήνοντας ότι άλλο κάνει, αυτό δείχνει ότι το «έλα» έχει συνδυαστεί μόνο με θετικά πράγματα, ότι περνάει υπέροχα κοντά μας και φυσικά, ότι μας εμπιστεύεται!

Αν δε συνδυαστεί με θετικά, αλλά με αρνητικά πράγματα, δεν έχει λόγο να έρχεται κοντά μας με ευχαρίστηση. Και γιατί να θέλει να συνεργαστεί μαζί μας και να βρίσκεται κοντά μας, όταν είναι ελεύθερος και μπορεί να τρέξει, να μυρίσει, να παίξει με άλλα σκυλιά και να κάνει όλα όσα του δίνουν χαρά;
Πολλοί κηδεμόνες σκύλων αγχώνονται, θυμώνουν, φωνάζουν όταν τον καλούν και δεν έρχεται. Καλό θα ήταν, πριν βιαστούν να κατηγορήσουν ή τιμωρήσουν το σκύλο ν’ αναρωτηθούν, τι λάθος έχουν κάνει οι ίδιοι! Μήπως δεν του το έμαθαν ή του το έμαθαν με λάθος τρόπους;
Αν φωνάξουμε «έλα» για να τον δέσουμε και να τερματίσουμε τη βόλτα, την ελευθερία, το παιχνίδι, ή για να τον απομονώσουμε, την επόμενη φορά να ακούσει δεν θα έρθει.
Πολλοί είναι εκείνοι, που επειδή δεν ακούει ή αργεί να ανταποκριθεί τον μαλώνουν, τον τιμωρούν, τον χτυπούν! Όταν ο σκύλος δέχεται τιμωρία και βία από τον κηδεμόνα, τότε συσχετίζει το «έλα» με φόβο και πόνο, άρα δεν έχει λόγο να πλησιάσει.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, κάθε φορά που θα το ακούει, θα σκέφτεται: «Έλα και θα σε μαλώσω, θα σε χτυπήσω, θα σε δέσω, θα σε απομονώσω» κλπ
Σκεφθείτε για λίγο το εξής: Αν σας προσκαλέσουν κάπου, αλλά δε σας φερθούν καλά, σας κάνουν να νιώσετε άσχημα και δεν περάσετε καθόλου καλά, την επόμενη φορά που θα σας καλέσουν θα πάτε; Υποθέτω, πως όχι…
Ο σκύλος λοιπόν, όταν έχει μάθει ότι με την πρόσκληση θα «κακοπεράσει» γιατί να θέλει να ξαναέλθει;
Αν έχει συμβεί κάτι από όλα τα παραπάνω, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από τον κηδεμόνα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του σκύλου του!

Το «έλα» πρέπει να σημαίνει για το σκύλο μόνο και πάντα κάτι ευχάριστο!
Αν δεν ανταποκριθεί αμέσως, δώστε του λίγο χρόνο και μη τον φωνάζετε συνέχεια, γιατί έτσι τον μαθαίνετε να σας αγνοεί.
Ίσως να έχει απορροφηθεί σε κάτι που μυρίζει ή βλέπει και πραγματικά δε σας ακούει.
Αφήστε τον να μυρίσει και να ευχαριστηθεί τη βόλτα του, μην υπερβάλετε, μην τον τρελαίνετε στα απανωτά «έλα», άλλωστε ο κύριος σκοπός της βόλτας είναι η δική του ευχαρίστηση!
Πείτε το, μόνο όταν χρειάζεται, ή κάποιες φορές για να δουλέψετε το «έλα» έξω, αλλά όχι συνέχεια. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, να βαρεθεί και να μη θέλει να ακούσει, αφού δεν τον αφήνετε να απολαύσει τη βόλτα του.
Αν δεν τον τρελαίνετε στα «έλα», αλλά όταν χρειάζεται και τον επιβραβεύετε για την «καλή» του συμπεριφορά, τότε γίνεται μέρος της διαδικασίας της βόλτας και ο σκύλος το διασκεδάζει, περνάει καλά και θα το κάνει σίγουρα με χαρά!
Κάντε του ευχάριστες εκπλήξεις μόλις τον καλείτε, ώστε να θεωρεί το δικό σας «έλα» την πιο ωραία λέξη του κόσμου κι αυτός, θα ανταποκρίνεται «αυτόματα», χωρίς δεύτερη σκέψη!
Αυτή η μαγική λεξούλα, πρέπει να σημαίνει για το σκύλο, μόνο χάδι, παιχνίδι, λιχουδιά, βόλτα, ασφάλεια, δηλαδή πάντα κάτι ευχάριστο!

Μη ζητάτε πολλά και γρήγορα αποτελέσματα, εάν δεν έχετε προσπαθήσει αρκετά γι΄αυτό. Αν δεν ακούει στο «έλα», αναζητείστε το λάθος σας, ή δείτε μήπως υπάρχει κάποιος άλλος λόγος, που μπορεί να μην το ακούσει. Όπως: Να είναι απασχολημένος (πχ να κάνει την ανάγκη του), να είναι μόνιμα κλεισμένος, δεμένος, απομονωμένος, (οπότε να θέλει να εκτονωθεί και να χαρεί έξω), να άκουσε κάποιο δυνατό ήχο πλησιάζοντάς, να φοβήθηκε και να συνδυάστηκε αρνητικά στη μνήμη του, να έχει πρόβλημα ακοής κλπ

Να θυμάστε: Μαθαίνουμε το σκύλο μας πράγματα, για να μπορούμε να επικοινωνούμε καλύτερα μαζί του και να κάνουμε τη ζωή και των δύο μας καλύτερη και όχι για να έχουμε ένα σκύλο «στρατιωτάκι» σε όλες τις απαιτήσεις μας.

Επίσης, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να μην τον αφήνουμε ελεύθερο σε μέρη που δεν είναι ασφαλής και μπορεί να κινδυνέψει. Όσο εκπαιδευμένος κι αν είναι και όσο κι αν πιστεύουμε, ότι μπορούμε να τον εμπιστευθούμε, ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να τον εξιτάρει.
Εκτός αυτού, όσο φιλικός και κοινωνικός κι αν είναι ο σκύλος μας, υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται τα σκυλιά και μικρά παιδιά που μπορεί να τρομάξουν!
Ένας περιφραγμένος χώρος είναι κατάλληλος για να τον αφήσουμε ελεύθερο να τρέξει, να παίξει, να εκτονωθεί και να χαρεί τη βόλτα του! Πάντα όμως σε κοντινή απόσταση από εμάς, για να μπορούμε να τον ελέγχουμε και να τον προστατέψουμε από οτιδήποτε χρειαστεί!

Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων

Αντίπαλος ή φίλος με το σκύλο σας;

Αντίπαλος ή φίλος με το σκύλο σας;
Δική σας η επιλογή…

Όταν μιλήσεις με κηδεμόνες σκύλων, σχεδόν όλοι λένε, πως αγαπούν τα σκυλιά τους, για όποιο λόγο κι αν τα έχουν και για τους περισσότερους το πιστεύω. Ακόμα και γ΄ αυτούς, που έχουν τα σκυλιά για «εργαλεία δουλειάς», κυνήγι, φύλαξη κλπ και τα έχουν δεμένα δίπλα σε ένα βαρέλι ν’ αποτελούν το «ντεκόρ» της αυλής τους. Ίσως κι αυτοί να τα «αγαπούν» με …το δικό τους «παράλογο» τρόπο…, αλλά με αυτούς δε θα ασχοληθούμε σ’ αυτό το άρθρο.

Εδώ θα ασχοληθούμε με αυτούς, που για όποιο λόγο κι αν έχουν το σκύλο, τον αγαπούν και νοιάζονται γι΄ αυτόν, μα η ελλιπής γνώση τους στο θέμα της μάθησής του, τους οδηγεί σε μεθόδους και συμπεριφορές άδικες για το σκύλο!! Αυτούς λοιπόν, ας κάνουμε μια προσπάθεια να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν, πως δε φθάνει μόνο η αγάπη, αλλά χρειάζεται και η γνώση για να είμαστε σωστοί απέναντι σ’ αυτούς που αγαπάμε και για να ζούμε καλά μαζί τους.

Κι αυτό το λέω, γιατί είναι πολλοί εκείνοι που εσφαλμένα πιστεύουν, πως όταν ένας σκύλος εκδηλώνει συμπεριφορές, όπως: Επιθετικότητα προς την οικογένεια, τους επισκέπτες, άλλους σκύλους, φύλαξη φαγητού, παιχνιδιών, χώρου, ούρηση σε καναπέδες, κρεβάτια και γενικότερα μια «ανάρμοστη» συμπεριφορά, τότε ο σκύλος προσπαθε να γίνει ο αρχηγός, να κυριαρχήσει στο σπίτι, να τους πάρει τον αέρα και διάφορες τέτοιες θεωρίες.
Έτσι από άγνοια ή λανθασμένη πληροφόρηση ή από δική τους προβληματική νοοτροπία, καταφεύγουν σε διάφορες μεθόδους «εκπαίδευσης», επώδυνες για το σκύλο, αλλά και αναποτελεσματικές.
Σε μία τέτοια νοοτροπία στηρίζονται απόψεις, όπως: «Θέλω να του πάρω τον αέρα, πριν μου τον πάρει εκείνος», «Θέλω να του σπάσω τον τσαμπουκά γιατί είναι ζόρικος». Κάπως έτσι ξεκινάει το κακό και αρχίζουν να χρησιμοποιούν βάναυσες και απάνθρωπες μεθόδους στα σκυλιά τους, που στην ουσία όχι μόνο δε διδάσκουν, αλλά βασανίζουν το σκύλο και είναι απλά ένας τρόπος επιβολής της δύναμής τους πάνω του! Χρησιμοποιούνταν και χρησιμοποιούνται από ανθρώπους, που δεν έχουν γνώσεις για να διδάξουν, απλώς θέλουν να επιβληθούν.

Η χρήση του πνίχτη και του ηλεκτρικού κολάρου, είναι μια τέτοια μέθοδος! Αυτό τα «θαυματουργά» εργαλεία, που τραυματίζουν σωματικά και ψυχικά το σκύλο και τη σχέση με τον κηδεμόνα επίσης! Η χρήση τους, είναι πλέον αναχρονιστική και καταστροφική, τόσο για την υγεία του ζώου, όσο και για την ψυχολογία-συμπεριφορά του, αφού μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα, όσο ο σκύλος νιώθει έναν ανεξήγητο γι΄ αυτόν πόνο! Ο σκύλος συνδυάζει τον πόνο που νιώθει, με οτιδήποτε βλέπει, πλησιάζει, περνάει από δίπλα του κι εκεί κάπου αρχίζει το πρόβλημα: Επιθετικότητα προς οτιδήποτε θεωρεί, ότι του προκαλεί τον πόνο! Έχουν γίνει έρευνες και έχει αποδειχθεί η ζημιά που κάνουν αυτά τα μεσαιωνικά εργαλεία, τα οποία δε μαθαίνουν το σκύλο κάτι, αντίθετα τον εξαναγκάζουν να κάνει οτιδήποτε.
Αν σας σφίξουν στο λαιμό δυνατά, αν σας κάνουν ηλεκτροσόκ, πως θα νιώσετε; Ασφυκτικά; Θα πονέσετε; Θα φοβηθείτε; Κάπως έτσι νιώθει και ο σκύλος …
Κι αν τους ρωτήσεις, γιατί αφού αγαπούν το σκύλο τους τον βασανίζουν με αυτούς τους τρόπους, σου απαντούν: « Μα είναι ανυπάκουος, επιθετικός, κάνει καταστροφές, γαβγίζει επίμονα…, μας έχει κάνει τη ζωή δύσκολη, έχει γίνει το αφεντικό εδώ μέσα…»

Δείτε το αλλιώς! Ο σκύλος που παρουσιάζει τέτοιες συμπεριφορές, είναι ένας ανασφαλής σκύλος και σε καμία περίπτωση δεν έχει κανένα σχέδιο για να γίνει το αφεντικό στο σπίτι σας. Η ανασφάλειά του τον κάνει να προσπαθεί με διάφορους τρόπους να ελέγξει το περιβάλλον γύρω του.
Γι΄ αυτό οι κηδεμόνες πρέπει να δίνουν στα σκυλιά τους, όταν είναι ακόμα κουτάβια, τα εφόδια που θα τα βοηθήσουν να καταλάβουν, να προσαρμοστούν και να ζήσουν αρμονικά μαζί τους! Ο σκύλος που έχει καθοδηγηθεί από μικρή ηλικία, μεγαλώνοντας μαθαίνει να είναι ασφαλής και ισορροπημένος και να μας εμπιστεύεται.

Δείξτε στο σκύλο σας πως είστε ο σωστός κηδεμόνας, ο γονιός και όχι αυτός που τον κάνει να νιώθει ανασφάλεια, άγχος και φόβο. Η σύγχρονη επιστήμη της συμπεριφοράς έχει αποδείξει, ότι ο πνίχτης, το ηλεκτρικό κολάρο, η σωματική τιμωρία, οι υπερβολικές φωνές, το δέσιμο, ο εγκλεισμός, η απομόνωση είναι ψυχολογικά επιζήμια για το σκύλο.

Πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να εκπαιδεύσουν τα σκυλιά τους, αφού πρώτα τα έχουν κακοποιήσει οι ίδιοι, θεωρώντας ότι έκαναν το σωστό!
Έχω ακούσει πολλές φορές τη φράση: «Για το καλό του το κάνω, για να μάθει». Ναι και οι γονείς που φέρονται άσχημα στα παιδιά τους (ξύλο, επώδυνες τιμωρίες κλπ), για το καλό τους θεωρούν ότι το κάνουν και δεν αμφισβητεί κανείς, ότι τ’ αγαπούν. Μα το ξύλο, ως παιδαγωγική μέθοδος πέρασε στην ιστορία πια, σήμερα τιμωρείται κιόλας αν χρησιμοποιηθεί.
Άλλοι πάλι, απενοχοποιώντας εντελώς τους εαυτούς τους, χρησιμοποιούν την κορυφαία ατάκα: «Ζώο είναι, δεν πονάει». Αυτό θεωρώ, ότι δεν επιδέχεται σχολιασμό…
Όλ’ αυτά λοιπόν, η λάθος νοοτροπία, η παραπληροφόρηση, η άγνοια, οδηγούν κάποιους να κακομεταχειρίζονται-βασανίζουν τα σκυλιά τους, υποβάλλοντάς τα να ζουν μέσα στο φόβο και τον πόνο! Και είναι πραγματικά πολύ ΑΔΙΚΟ για τα σκυλιά!
Όσο για την επικοινωνία μαζί τους; Ανύπαρκτη… όπως και η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός μεταξύ τους!
Που θα μπορούσαν να οδηγήσουν όλα αυτά; Σε μια ολέθρια σχέση με τον σκύλο, αυτόν που λένε πως αγαπούν και τον θεωρούν τον καλύτερο φίλο τους!

Η «εκπαίδευση», η οποία χρησιμοποιεί τον φόβο, μπορεί να οδηγεί σε «γρήγορο αποτέλεσμα» προς στιγμήν, επειδή ακριβώς βασίζεται στο φόβο, ενώ στην ουσία δεν έχει εντοπιστεί η αιτία της συμπεριφοράς, ώστε να γίνει προσπάθεια τροποποίησης. Γιατί αυτό που έχει σημασία, δεν είναι να καταστείλουμε για λίγο μια συμπεριφορά, αλλά να την αλλάξουμε. Ο σκύλος έτσι, δεν μαθαίνει τι πρέπει να κάνει, απλά τιμωρείται για κάτι και δεν καταλαβαίνει.
Έτσι αναπτύσσουν στο φίλο τους το φόβο, δημιουργώντας του ανασφάλεια, κομματιάζοντας τη σχέση του αμοιβαίου σεβασμού που θα έπρεπε να έχουν. Δυστυχώς, τέτοιες συμβουλές δίνονται από διάφορους «ειδικούς» αλλά και μη ειδικούς, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οριστικά σχέσεις σκύλων και ανθρώπων.
Όπως ένα παιδάκι θέλει το χρόνο του να μάθει πράγματα και απαιτείται εκπαίδευση από τους γονείς, δασκάλους, έτσι και ο σκύλος κουτάβι, έχει παρόμοιες ανάγκες. Τι θα κάνατε, αν ζητούσατε από ένα παιδί πράγματα που δεν καταλαβαίνει, γιατί εσείς δεν του τα μάθατε ή του τα μάθατε με λάθος τρόπους κι εκείνο δεν τα κάνει σωστά; Θα ουρλιάζατε; Θα το χτυπούσατε; θα το κλειδώνατε στο υπόγειο; κατατρομάζοντάς το περισσότερο με όλες αυτές τις μεθόδους;
Όπως και στο παιδί μας λοιπόν, έτσι κι στο σκύλο μας, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να του μάθουμε, ότι χρειάζεται και να βάλουμε τα όρια και τους κανόνες, αλλά με το σωστό τρόπο.

Λένε κάποιοι: «Είναι επιθετικός και δεν τον έχω ακουμπήσει ΠΟΤΕ! Πολύ συχνά, κηδεμόνες με επιθετικά σκυλιά διατείνονται, ότι ποτέ δεν ακούμπησαν το σκύλο τους, ποτέ δεν του φέρθηκαν με αρνητικό τρόπο, ποτέ δεν του πέρασαν αρνητικά μηνύματα με παιχνίδια ανταγωνισμού (διελκυνστίνδα) και δεν καταλαβαίνουν, γιατί χωρίς κανένα λόγο και αιτία δαγκώνει.
Μετά σιγά- σιγά στην πορεία, φανερώνεται η αλήθεια: «Μια- δύο φορές μόνο τον χτύπησε ο άνδρας μου, γιατί πηδούσε πάνω του», «Μόνο όταν ήταν μικρός τον χτυπούσα με την εφημερίδα για την τουαλέτα του», «Μόνο μερικά χαστουκάκια παλιά, όταν μασούλαγε την καρέκλα», «Α ναι, ξέχασα να σας πω, του βάζω πνίχτη γιατί τραβάει στη βόλτα», «Ναι, τον κλείνω 12 ώρες στο crate, για να μην κάνει ζημιές όταν λείπω», «Τον έχω δεμένο για να μην καταστρέφει τον κήπο», «Εχει φάει κάποιες κλωτσιές, όχι δυνατές, όταν έπαιζε με το πόδι μου και με δάγκωνε», «Ναι, όταν έρχονται επισκέπτες, τον δένω και τον απομονώνω στο μπαλκόνι για να μην ενοχλεί», «Μαμά, ο μπαμπάς τον χτύπαγε μια μέρα με το ένα ξύλο, γιατί έφαγε ένα καλώδιο», "Φυσικά και παίζουμε με τον κόμπο και άλλα παιχνίδια και τραβάμε ποιος θα κερδίσει γιατί τρελαίνεται με αυτό το παιχνίδι" κλπ, κλπ, κλπ . Ατέλειωτη η λίστα…
Τα σκυλιά δεν τρελαίνονται ξαφνικά κάποια στιγμή στη ζωή τους, ώστε ν’ αρχίσουν να επιτίθενται χωρίς λόγο. Σίγουρα έχουν ζήσει αρνητικές εμπειρίες και έχουν "βάλει το χέρι τους" άνθρωποι, εφαρμόζοντας τεχνικές που πιέζουν το σκύλο! Γιατί κάπου το διάβασααν, κάποιος τους το είπε κλπ.
Είναι μέγα λάθος ν’ ακούς ανθρώπους, που δεν είναι γνώστες του θέματος. Φαντάζομαι, για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού τους, δε ρωτούν το συγγενή, το φίλο, το γείτονα, τον περαστικό.

Γίνονται λάθη από άγνοια πολλές φορές, αλλά σήμερα υπάρχει πολύ μεγάλη και σωστή πληροφόρηση, ώστε να αποφεύγονται τέτοιες καταστάσεις. Αν δεν αλλάξει η δική τους, όχι μόνο συμπεριφορά-αντιμετώπιση, αλλά γενικότερα η φιλοσοφία και στάση ζωής απέναντι στο σκύλο τους, τότε δεν έχουν καμία ελπίδα ν’ αλλάξει και η δική του συμπεριφορά. Αντίθετα θα χειροτερεύει, γιατί θα απαντά με βία στη βία που θα δέχεται, αφού ο μόνος τρόπος που έχει ο σκύλος να αμυνθεί, όταν νιώθει ότι απειλείται είναι τα δόντια του!

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι, πως υπάρχει κι άλλος τρόπος μάθησης, φιλικός προς το σκύλο, ανθρώπινος, δίκαιος, βασισμένος στην κατανόηση και το σεβασμό!
Η θετική ενίσχυση της όποιας επιθυμητής συμπεριφοράς, η καθοδήγηση με θετικό τρόπο για το τι επιτρέπεται και τι όχι ή απλά αγνοώντας το σκύλο σε κάποιες περιπτώσεις, έχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο μεθόδους, είναι ότι στην πρώτη ο σκύλος ανταποκρίνεται από φόβο και η εμπιστοσύνη έχει σπάσει.
Σκεφθείτε: αν κάποιος μας στραγγαλίζει, μας χτυπάει, μας απειλεί, δε θα κάνουμε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ότι κι αν μας ζητήσει;
Ενώ στη δεύτερη ανταποκρίνεται με χαρά, γιατί γνωρίζει πως θα ανταμειφθεί και θέλει να ευχαριστήσει τον κηδεμόνα του.

Κι αυτοί που λένε, ότι η χρήση ανταμοιβών στην εκπαίδευση είναι δωροδοκία, ας προσπαθήσουν να εργάζονται χωρίς αμοιβή, για να δούμε πως θα τους φαινόταν! Τα σκυλιά μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «εργάζονται» για μας, οπότε ας τα «πληρώσουμε» γι’ αυτό! Ακόμα και στα πιο απλά, πχ όταν του ζητάμε να «κάτσει» ενώ εκείνος θέλει να τρέξει, όταν του ζητάμε να «ξαπλώσει» ενώ εκείνος θέλει να παίξει, «εργάζεται» δηλαδή κάνει κάτι για εμάς.
Ακόμα κι αν η ανταμοιβή δεν είναι τροφή, αλλά παιχνίδι, χάδι, βόλτα ή απλά ένα «μπράβο», έπαινος δηλαδή, ο σκύλος πάλι με χαρά θα κάνει αυτό που του ζητάμε.
Υπάρχει κανείς μας, που δεν αποζητάει (έστω και υποσυνείδητα) την επιβράβευση από τους δικούς του ανθρώπους, όταν κάνει κάτι; Ή μήπως, ακόμα κι αν δεν την περιμένει, δεν του δίνει μεγάλη χαρά όταν συμβαίνει; Δε θα επαναλάβει με μεγαλύτερη προθυμία την επόμενη φορά;
Άρα, όλοι μας θα κάναμε οτιδήποτε μας ζητούσαν, είτε με την απειλή «όπλου», είτε γιατί θα «κερδίζαμε» κάτι. Φαντάζομαι, κανείς δε θα επέλεγε το βίαιο τρόπο, αφού θα υπήρχε και ο καλός…
Τα σκυλιά μαθαίνουν οτιδήποτε, μέσα από την επανάληψη, το παιχνίδι, την επιμονή, την υπομονή, και την αγάπη! Αρκεί να είμαστε ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ και πάνω από όλα ΣΥΝΕΠΕΙΣ σε αυτά που τους ζητάμε. Αλλιώς, θα έχουμε ένα μπερδεμένο σκύλο, που δε θα ξέρει τι να κάνει και ποιο είναι το «σωστό».

Είναι υπέροχα πλάσματα τα σκυλιά, πιστοί σύντροφοι έτοιμοι να μας υπερασπιστούν με την ίδια τους τη ζωή αν χρειαστεί, είναι φίλοι μας αληθινοί και γι αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται αναλόγως από εμάς. Να τους εντάσσουμε στην οικογένεια σαν μέλη, να τους δυμπεριφερόμαστε σαν γονείς-κηδεμόνες στα παιδιά τους και πάνω από όλα να τ’ αντιμετωπίζουμε με σεβασμό, καλοσύνη και κατανόηση!
Και θα σταθώ στην κατανόηση: Πρέπει να καταλάβουμε, ότι τα σκυλιά δεν είναι άνθρωποι, δε γνωρίζουν την ανθρώπινη γλώσσα και φυσικά δε φτιάχτηκαν για να γνωρίζουν τους ανθρώπινους κανόνες.
Πως λοιπόν, κάνουμε ολόκληρους μονολόγους μαζί τους και όχι μόνο έχουμε την απαίτηση να καταλάβουν, αλλά θυμώνουμε κιόλας μαζί τους, όταν εμείς δε μπήκαμε στον κόπο να τους μάθουμε τι σημαίνει η κάθε ανθρώπινη λέξη;
Προσπαθήστε να φανταστείτε το εξής:
Έρχεται κάποιος που μιλάει κινέζικα και σας ζητάει κάτι, που εσείς δεν καταλαβαίνετε γιατί δε γνωρίζετε τη γλώσσα. Αυτός λοιπόν επιμένει, εσείς πάλι δεν καταλαβαίνατε κι αυτός αρχίζει να εκνευρίζεται και να φωνάζει. Εσείς αρχίζετε να αγχώνεστε πολύ, αλλά εξακολουθείτε να μην καταλαβαίνετε και να μη δίνετε αυτό που σας ζητάει. Στο τέλος, αυτός αρχίζει να κάνει χειρονομίες πάνω σας, να ουρλιάζει και να σας τρομοκρατεί. Πως θα νιώθατε; Προσπαθήστε να μπείτε, έστω και για μια στιγμή στη θέση του σκύλου σας…

Μόνο αν καταφέρει κανείς να δει τα λάθη που έχει κάνει στη σχέση με το σκύλο του, τότε θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα και προς τη λύση του οποιουδήποτε προβλήματος έχει μαζί του.
Ας δείξουμε κατανόηση στο είδος, ας ενημερωθούμε σωστά, αποκτώντας γνώσεις για το πως μαθαίνει ο σκύλος, ας δείξουμε σεβασμό σ’ ένα άλλο ζωντανό πλάσμα (το φιλαράκι μας, το παιδί μας) και ας του φερθούμε δίκαια και με καλοσύνη !
Όλ’ αυτά, θ’ αποδεικνύουν φυσικά την αγάπη μας, όμως με τον τρόπο που να μπορεί κι εκείνος να την εισπράττει! Έτσι, φτιάχνουμε μια γέφυρα επικοινωνίας, χτίζοντας μια σχέση βασισμένη στην εμπιστοσύνη και τον αλληλοσεβασμό!
Τότε μόνο θα μπορέσει να ενταχθεί στην οικογένειά μας ήρεμα και να συμβιώσουμε χωρίς προβλήματα και χωρίς αντιπαλότητες…
Γιατί ο σκύλος είναι φίλος μας και όχι αντίπαλος...

Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων

Σελίδες