Sweety

Sweety

Το συντροφάκι μου

Ηρθε στη ζωή μου το 1992 και μου την άλλαξε.
Ήταν ο πρώτος μου σκύλος και έμεινε μονάκριβη, πολύτιμη, ξεχωριστή.
Ήταν ο λόγος που ήθελα κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.
Ήταν η αγκαλιά μου, η αγάπη μου, το αυτοκολλητάκι μου, το συντροφάκι μου...

Έφυγε στις 10 Δεκεμβριόυ του 2005 και ο πόνος μου ήταν αβάσταχτος, απερίγραπτος, καταστροφικός!
Ένιωσα, πως ξαφνικά η ζωή μου άδειασε, πως δεν είχε νόημα, δεν είχε αξία!

Στη μνήμη της Sweety

Στο συντροφάκι μου

<<Πήρες το δρόμο που σε πήγε πολύ μακριά,
πήγες να ξεκουραστείς, έτσι έπρεπε!
Κι εγώ έμεινα εδώ, με σύντροφο τον πόνο,
που γέμισε πληγές την καρδιά μου
κι ο χρόνος δεν λέει να τις γιατρέψει!

Σε σκέφτομαι εκεί ψηλά κι αναρωτιέμαι:
Βρήκες φιλαράκια να σε προσέχουν,
να σ’ αγαπούν όπως εγώ καρδιά μου;
Αν κρυώνεις, αν φοβάσαι, αν πονάς;
Μα τι λέω; Υπάρχει πόνος εκεί;