Γνωρίζοντας τη θετική εκπαίδευση….
Γνωρίζοντας τη θετική εκπαίδευση….
Όταν πήρα τον Αίαντα, ένα γίγαντα Ελληνικό ποιμενικό, όλοι μου έλεγαν, ότι πρέπει απο μικρό να του μάθω: ποιός ειναι το αφεντικό, ποιόν πρέπει να υπακούει, να του κόψω τον αέρα, είναι αδάμαστη φυλή, πολύ υπερήφανο σκυλί και δε θα δεχθεί τίποτα άλλο, παρά μόνο να περάσει το δικό του και διάφορα τέτοια. Και φυσικά, ο τρόπος που πρότειναν δεν ήταν ο καλύτερος για το σκύλο!
Επειδή είναι το πρώτο μου σκυλί και δε γνώριζα κάποια πράγματα, με μπέρδευαν πάρα πολύ όλα αυτά που μου έλεγαν. Από τη μια ήθελα να έχω τον "έλεγχο" του σκύλου, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στη συμβίωσή μας, αλλά από την άλλη, ήμουν κάθετα αντίθετη με τη χρήση, οποιασδήποτε άσκησης βίας πάνω στον Αίαντα.
Είχα δίκιο! Τις ελάχιστες φορες που του φέρθηκα πιο έντονα, είχα αντίθετα αποτελέσματα απο τα επιθυμητά. Βρισκόμουν μπροστά σε ένα σκύλο που δεν άκουγε τίποτα!.
Το αποτέλεσμα ήταν να φθάσει 5 μηνών και να είναι εντελώς ανυπάκουος, δημιουργώντας προβλήματα στην καθημερινότητά μας.
Γνωρίζοντας για τη θετική εκπαίδευση, αποφάσισα να τον εκπαιδεύσω, γιατί με εξέφραζε απόλυτα ο τρόπος!
Ο Αίαντας, είναι πλέον πολύ πιο ήρεμος, πολύ πιο συνεργάσιμος, πολύ καλύτερος στη συμπεριφορά του. Αυτό που μου έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση, δεν ειναι το ότι υπακούει στις εντολές, αλλα ότι σκέφτεται! Ξέρει πλέον, ότι για να πάρει οτιδήποτε, παιχνίδι, βόλτα, φαγητό, πρέπει να ειναι ήρεμος! Οπότε, κάθεται και περιμένει να πάρει αυτό που θελει!!!
Αυτό που ήθελα, είναι ένα ήρεμο σκυλί, συνεργάσιμο και να είμαστε χαρούμενοι κ οι δύο!!! Το κατάφερα με τη θετική εκπαίδευση, με πολλή δουλειά και απο τους δυό μας, αλλά το βασικότερο, χωρίς τη χρήση βίας!!!
Βάσω Σ.