Το Περιβόλι του Ουρανού μου
Γάτες...
Μαγικά, θεϊκά, γοητευτικά, αδάμαστα, θαρραλέα, φωτεινά, σοφά πλάσματα!!
https://m.youtube.com/watch?v=8xFD3agW-kQ
Γυρίσατε εκεί που ανήκετε...
Στο πέρασμά σας είχα την απρόσμενη τύχη να βρεθώ στον δρόμο σας.
Πόσο τεράστια χάρη μου κάνατε να σταθείτε στη ζωή μου!
Και τι ξεχωριστή τιμή να επιλέξετε το σπίτι μου για βασίλειό σας!
Νιώθω ευλογημένη που έζησα κοντά σας!
Η κάθε μιά κι ο καθένας σας και μια ιστορία...
Και μια πληγή ...
Γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε καταλάβει... Ακόμα...
Όμως... Εσείς, αυτές τις πληγές τις κάνατε δρόμο...
Θαύμασα αυτήν σας τη σοφία!
Και μαγεύτηκα από την χάρη, την αρχοντιά, την περηφάνια, την ανεξαρτησία, την τελειότητά σας!
"Δεν υπάρχει τελειότητα σαν τη δική της,
δεν έχουν το φεγγάρι και το λουλούδι τέτοια δομή.
Απλά είναι ένα, αδιαίρετο, όπως ο ήλιος ή το τοπάζιο" (Ωδή στη γάτα, Πάμπλο Νερούντα)
Ζήλεψα την δεξιοτεχνία σας να μπορείτε να απολαμβάνετε την ζωή και την κάθε στιγμή.
Αχ και να είχα έστω και μια σταλιά από τη σοφία σας...
Να άρχιζα να ζω όπως εσείς!
Πόσες στιγμές δυστυχίας θα είχα γλυτώσει...
"Αν νιώθεις άσχημα, κοίτα τις γάτες και θα νιώσεις καλύτερα, γιατί αυτές ξέρουν ότι όλα είναι ακριβώς όπως είναι" (Τ. Μπουκόφσκι)
Συγκινήθηκα βαθιά με την τρυφερότητά σας, το νοιάξιμο, την αγάπη, την ενσυναίσθησή σας.
Καταλαβαίνατε πως ένιωθα... Κυρίως, όταν δεν ένιωθα καλά.
Καταλαβαίνατε τα πάντα εσείς...
Διαισθητικά μου πλάσματα, δυνατοί μου θραπευτές, τρυφεροί μου παρηγορητές!
Μα πιο πολύ συγκλονίστηκα και υποκλίθηκα, όταν είδα με πόση αξιοπρέπεια και γενναιότητα, με πόση καρτερικότητα και ησυχία αντιμετωπίσατε την αρρώστια...
Και τον θάνατο...
Κι εκείνες ακριβώς τις στιγμές, επιβεβαιωνόταν περίτρανα αυτό που ήξερα ήδη πολύ καλά χρόνια τώρα...
Πόσο ανώτερες υπάρξεις είστε!
Εκείνες ακριβώς τις στιγμές.
Μπροστά στην αρρώστια και στον θάνατο!
Όχι δεν ήμουν κηδεμόνας ή μαμά σας.
Ήμουν πάντα η ταπεινή σας μαθήτρια.
Όλες οι στιγμές κοντά σας ήταν το καλύτερο σχολειό για μένα ...
Ανεκτίμητα τα μαθήματα ζωής που μου δώσατε.
"Οι γάτες δεν έχουν να μάθουν τίποτα από εμάς.
Εμείς μπορούμε να μάθουμε από αυτές...
Πως να ελαφρύνουμε το φορτίο που βαραίνει την ανθρώπινη φύση! (Τ. Μπουκόφσκι)
Μικροί μαλλιαροί μου Φιλόσοφοι...
Αγγίξατε την ψυχή μου βαθιά...
Την γεμίσατε...
Μου αλλάξατε την τροχιά...
Κατακτήσατε ολοκληρωτικά την καρδιά μου... Μου διδάξατε τόσα πολλά...
Όμως δεν μου είπατε πως να μην ραγίζει όταν φεύγετε...
Ένα ή χίλια ευχαριστώ δεν φθάνουν για όσα τόσο απλόχερα μου δώσατε...
Χίλιες συγνώμες δεν αρκούν για όσα δεν μπόρεσα...
Θα ανταμώσουμε πάλι...
Εύχομαι τότε να είμαι άξια να ζήσω κοντά σας...
Τώρα;
Το Περιβόλι του Ουρανού μου είναι γεμάτο λουλούδια!
Πως να περιγράψεις τις γάτες;
Απλά...Υποκλίνεσαι!
Πως να αντέξεις τις απώλειες;
Απλά... Μαθαίνεις να ζεις με αυτές...
Ελένη Κασπίρη