SmartDogs.gr

Γεια σας, επικοινωνώ μαζί σας γιατί είμαι πάρα πολύ φοβισμένη.
Έχω ένα αρσενικό σκύλο περίπου 3 χρονών και είναι πολύ επιθετικός με άλλους ανθρώπους κυρίως όταν του μιλάνε, τον κοιτάνε και πάνε να τον αγγίξουν.
Μόνο όταν κάνουν κίνηση πάνω του, αλλά κανείς δεν του έχει συμπεριφερθεί με βία. Όλοι του συμπεριφέρονται καλά, με χάδια κλπ.
Συνήθως γρυλλίζει, αλλά δαγκώνει κιόλας. Εμένα έχει πάει να μου επιτεθεί μόνο μια φορά, επειδή δεν ήθελε να φορέσει το φίμωτρο στον γιατρό. Επειδή όμως δεν γινόταν να περάσει το δικό του, έβαλα το χέρι μου στο στόμα του την ώρα που γρύλιζε. Όταν παρουσιάζει επιθετικότητα τον μαλώνω και επίσης τον δένω.
Επιτέθηκε σε έναν επισκέπτη που πήγε να τον χαιδεψει και τότε τον έβαλα στο κλουβί του, τον μάλωσα και ένας φίλος του έριξε νερό.
Μερικές φορές τον έχω με πνίχτη, όταν πάμε μεγάλες βόλτες.
Τον πήγα σε εκπαιδευτήριο για την βασική υπακοή, αλλά δεν είδα αλλαγή συμπεριφοράς ως προς την επιθετικότητα.

Δεν ξέρω, αν είναι από τον φόβο του, από ανασφάλεια ή επειδή είναι κυρίαρχο σκυλί. Το πρόβλημα είναι, ότι ενώ νόμιζα πως του είχα πάρει τον αέρα.
Τί να κάνω όταν επιτίθεται; Εάν έχετε κάποια συμβουλή θα ήμουν ευγνώμων πραγματικά.

Τατιάνα

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Απάντηση

Προσπαθώντας να σας κάνω να δείτε τα πράγματα, -όσο γίνεται- από την πλευρά του σκύλου, ίσως σας στεναχωρήσω. Δεν θα αμφισβητήσω την αγάπη σας γι΄ αυτόν, αλλά τους τρόπους που το χειριστήκατε!

Στο όνομα της αγάπης, γίνονται ίσως και τα μεγαλύτερα λάθη! Άλλωστε και οι γονείς που φέρονται άσχημα στα παιδιά τους (ξύλο, επώδυνες τιμωρίες κλπ), για το καλό τους θεωρούν ότι το κάνουν και σίγουρα τα αγαπούν. Και το ξύλο κάποτε θεωρείτο παιδαγωγική μέθοδος, τώρα πια τιμωρείται κιόλας αν χρησιμοποιηθεί σε σχολείο. Ευτυχώς προοδεύουμε και συνεχώς μαθαίνουμε πράγματα,

Αλλά η λάθος αντιμετώπιση κάποιες φορές, μπορεί να έχει άσχημες συνέπειες. Ακόμα και τα πολλά χάδια που λέτε ότι του δίνουν, όταν δίνονται σε λάθος στιγμές, μπορεί να κάνουν κακό, γιατί μπορεί να επιβραβεύουν λάθος συμπεριφορές.

Το ότι ο σκύλος αντιδρά μόνο στην κίνηση για χάδι, δείχνει ότι έχει φοβηθεί ή πονέσει από ανθρώπινο χέρι.
Γι αυτό λέμε μην χτυπάς, μην απειλείς το σκύλο σου, γιατί αύριο θα θες να τον χαιδέψεις και δε θα μπορείς.
Αν έχει αρνητική εμπειρία, τότε κάθε φορά που τον πλησιάζει κάποιο χέρι, δεν μπορεί να ξέρει, αν αυτό γίνεται για χάδι ή για χτύπημα και αμύνεται.
Έτσι χάνει την εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους και γίνεται επιφυλακτικός και καχύποπτος με κάθε τους κίνηση προς αυτόν!
Ίσως αν το ψάξετε λίγο καλύτερα, κάτι να θυμηθείτε, να μάθετε, να καταλάβετε. Θα μου πεις βέβαια, τι νόημα έχει τώρα να βρούμε τον «ένοχο», σημασία έχει ποια λύση θα βρούμε.
Απαντώ λοιπόν, πως είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την αιτία, στην προσπάθεια να διορθώσουμε μια συμπεριφορά.
Κι από τη άλλη, απενοχοποιείται ο σκύλος, αφού όλα δείχνουν ότι αυτός είναι ο «κακός» της ιστορίας και φταίει για όλα, αφού επιτίθεται προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως «χωρίς λόγο» κατά την άποψη όλων!

Το ««καλό»» της υπόθεσης είναι ότι ο σκύλος γρυλλίζει! Ξέρετε τι σημαίνει το γρύλισμα για το σκύλο; Προειδοποίηση! Μην του θυμώνετε λοιπόν, απλά όταν το κάνει, σταματήστε οτιδήποτε προσπαθείτε να κάνετε… εκείνος ήταν ξεκάθαρος μαζί σας!
Όταν ο σκύλος νιώσει άβολα για κάποιο λόγο, θα μας πει «μην με πλησιάζεις άλλο, δεν νιώθω άνετα».
Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως, μη ξέροντας να ερμηνεύσουν αυτή τη συμπεριφορά, ή αδιαφορώντας για την προειδοποίηση και θέλοντας να το παίξουν «νταήδες» στο σκύλο, επιμένουν κι εκεί είναι που αρχίζουν τα δράματα τις πιο πολλές φορές.

Σκεφτείτε για λίγο κάποια κίνηση πάνω σας, που σας ενοχλεί ή σας φοβίζει πολύ όταν την κάνουν; Οποιαδήποτε, αν υπάρχει και σκεφτείτε, πως θα αντιδρούσατε, αν κάποιοι επέμεναν να την κάνουν, παρ΄ ότι το είχατε επισημάνει άπειρες φορές, ότι σας ενοχλεί και δεν τη θέλετε.
Προσπαθήστε σιγά-σιγά, να μπείτε για λίγο στη θέση του φιλαράκου σας και να καταλάβετε, πως νιώθει κάθε φορά που τον πλησιάζει κάποιος κάνοντας κίνηση πάνω του, ενώ αυτός -για κάποιο λόγο- δεν τη θέλει. Κι ενώ προειδοποιεί ξανά και ξανά, κάποιοι τον αγνοούν και συνεχίζουν να το κάνουν.

Ξέρετε, τα χάδια είναι πολύ ωραία, όλους μας ευχαριστούν και ποιος δεν τα θέλει άλλωστε; Αλλά όταν κάποιος δεν τα θέλει, γιατί δεν του προσφέρουν ευχαρίστηση, αλλά φόβο ή ενόχληση, γιατί πρέπει να επιμένουμε να του τα προσφέρουμε; Δε γίνεται να χαιδέψεις κάποιον με το ζόρι, αν δεν το θέλει, έτσι δεν είναι;
Οι περισσότεροι κηδεμόνες σκέφτονται: «μα καλά να τον χαιδέψω θέλω κι αυτός με δαγκώνει;» Λογική ερώτηση; Ίσως… Δείτε το όμως, από μια άλλη οπτική τώρα…
Ο σκύλος σας με τα χάδια, είτε σας αρέσει είτε όχι, ζορίζεται πολύ και γι αυτό αντιδρά.

Πρέπει να ξέρετε, ότι τα σκυλιά λειτουργούν με συσχετισμούς, Δηλαδή, συμπεριφορά = συνέπεια και συνδυάζεται μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα. Μετά δεν έχει κανένα νόημα, ότι κι αν κάνετε. Και από τη συνέπεια της συμπεριφοράς (πχ αν είναι τιμωρία) εξαρτάται και η ψυχολογία και συμπεριφορά του σκύλου.
Τι θέλω να πω: Όταν ο σκύλος αμύνθηκε και αντέδρασε ενστικτωδώς σε μια απειλή, ένα κίνδυνο κλπ (συμπεριφορά σκύλου απόλυτα φυσιολογικά γι αυτόν) και η δική σας αντίδραση (άρα συνέπεια για το σκύλο), ήταν φωνές, καταβρέγματα, κλείσιμο στο κλουβί, δέσιμο και δεν ξέρω τι άλλο (δηλαδή τιμωρία και επιπλέον φόβος ή και πόνος για το σκύλο), αμέσως συνδύασε αρνητικά όλη αυτή την κατάσταση.

Γενικότερα πρέπει να ξέρετε, ότι ο σκύλος οτιδήποτε δεν γνωρίζει, πρέπει να το συνδυάσει ΜΟΝΟ με θετικά πράγματα, για να του αρέσει και να το δέχεται ευχάριστα. Είτε αυτό είναι το λουράκι της βόλτας του, το αυτοκίνητο, το μπάνιο, ο κτηνίατρος, άγνωστοι άνθρωποι, άλλα σκυλιά, ήχοι κλπ.
Και το φίμωτρο, που τον ζορίσατε «για να μην περάσει το δικό του», όπως χαρακτηριστικά είπατε, του το είχατε ξαναφορέσει; Το ήξερε; Το ήθελε; Το είχατε συνδυάσει με κάτι ευχάριστο για να το δέχεται ευχάριστα; Μήπως του το φορούσατε με βίαιο τρόπο και ο σκύλος το συνέδεσε αρνητικά;
Αν είναι έτσι, ήταν λογικό, να μη το θέλει και να σας προειδοποιήσει (γρυλλίζοντας) «μη με ζορίζεις». Εσείς όμως τον αγνοήσατε… για να μην περάσει το δικό του…

Όλα αυτά, ίσως σας βοηθούν να ερμηνεύσετε κάποιες συμπεριφορές του σκύλου σας, που μέχρι τώρα σας φαίνονταν παράλογες, απαράδεκτες κλπ.

Ρωτάτε να μάθετε, τι να κάνετε όταν επιτίθεται.
Καλό θα ήταν να ρωτάτε, τι να κάνετε για να μην ξαναεπιτεθεί. Δηλαδή να βρείτε τι φταίει, να βοηθήσετε το σκύλος σας να μη φοβάται, να ηρεμήσει, να συνδέσει θετικά πια τις κινήσεις των ανθρώπων και να αρχίσει να τους εμπιστεύεται ξανά!

Κάποιες συμβουλές
-Πετάτε τον πνίχτη γιατί δε διδάσκει το σκύλο να περπατάει δίπλα, απλά τον εξαναγκάζει, αφού νιώθει πόνο και ασφυξία στο λαιμό του. Επίσης, μπορεί να συσχετίσει τον πόνο που νιώθει από τον πνίχτη με οτιδήποτε βλέπει εκείνη τη στιγμή.
-Σταματάτε το δέσιμο, τον εγκλεισμό στο κλουβί, το κατάβρεγμα, τις φωνές και ότι άλλο αρνητικό κάνατε μέχρι τώρα. Καταλαβαίνετε, ότι δεν είναι ο σωστός τρόπος για να τον βοηθήσετε και σίγουρα δεν είναι αποδεκτός τρόπος προς αυτούς που αγαπάμε.
-Εκπαίδευση για να περπατάει δίπλα σας ή για εντολές υπακοής χρησιμοποιήστε επιβράβευση, διδάξτε του αυτά που θέλετε να μάθει με θετικό τρόπο και όχι με εξαναγκασμό, με επώδυνες διορθώσεις, τιμωρίες κλπ.
-Βόλτες, άσκηση, παιχνίδι για εκτόνωση ενέργειας, πνευματικά ερεθίσματα, ανάπτυξη καλύτερης σχέσης με το σκύλο σας.
-Σιγά -σιγά με διάφορες τεχνικές απευαισθητοποίησης, βοηθήστε τον να αρχίσει να βλέπει, θετικά τις κινήσεις των ανθρώπων πάνω του.
-Πρόληψη:
-Όταν περπατάτε στο δρόμο, μην αφήνετε τους περαστικούς να τον χαιδεύουν, αφού υπάρχει θέμα, δεν υπάρχει λόγος να τον πιέζουμε.
-Θα έλεγα -για αρχή-, να σταματήσουν όλες οι περιττές κινήσεις πάνω του από όλους, αφού τον ζορίζουν για να σταματήσει να αγχώνεται και να αντιδρά όπως αντιδρά. Είπαμε, προσφέρεις το χάδι σου σε κάποιον που το θέλει και τον ευχαριστεί και όχι σε κάποιον που ενοχλείται ή φοβάται. Δεν είναι απαραίτητο όλα τα σκυλιά να κάνουν, να δέχονται, να ανέχονται τα πάντα. Θα κάνουν κάτι, μέχρι εκεί που μπορούν και αντέχουν…
Η πρόληψη είναι πολύ σημαντική στα σκυλιά, όπως και στα παιδιά και εξ΄ ίσου σημαντική όσο και η εκπαίδευση.

Αυτά είναι μια αρχή, για να μπορέσει σιγά- σιγά να βλέπει διαφορετικά κάποια πράγματα.
Με συνδυασμό όλων αυτών, λιγοστεύουμε τις πιθανότητες να επιτεθεί, αν δεν τον ζορίζουμε με οποιοδήποτε τρόπο. Και αν μας γρυλλίσει (προειδοποιήσει) ότι νιώθει άβολα με κάτι, δεν θα επιμείνουμε.
Εσείς είπατε, ότι ο σκύλος νιώθει φόβο και ανασφάλεια, άρα πρέπει να το σεβαστούμε και να προσπαθήσουμε με σωστούς τρόπους να τον βοηθήσουμε και όχι να τον πιέζουμε περισσότερο, «για να μη μας πάρει τον αέρα» ή «για να μην περάσει το δικό του».
Αυτά ας τα ξεχάσετε καλύτερα, γιατί έτσι κι αλλιώς, -το είδατε και στην πράξη-, δε φέρνουν καλό αποτέλεσμα, αντίθετα φοβίζουν περισσότερο το σκύλο και κάνουν την κατάσταση χειρότερη και τα πράγματα ανεξέλεγκτα.
Σημασία έχει να μη φοβάται, να συνδυάσει πλέον θετικά τα πράγματα που θέλουμε και πάνω από όλα να μας εμπιστευθεί ξανά.

Αν έχετε το χρόνο και την υπομονή, πρέπει να προσπαθήσετε να αναστρέψετε την υπάρχουσα κατάσταση και κάποια
στιγμή τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν προς το καλύτερο.
Μια κατάσταση που δημιουργήθηκε, πιθανόν από δικούς σας λάθος χειρισμούς αναπτύσσοντας το φόβο στο σκύλο σας, κάνοντάς τον να χάσει την εμπιστοσύνη του, με αποτέλεσμα να είναι επιφυλακτικός με πρόσωπα, κινήσεις, καταστάσεις,
Είναι υποχρέωσή σας να τον βοηθήσετε, γιατί κι αυτός είναι δυστυχισμένος και το σημαντικότερο, χωρίς να φταίει ο ίδιος σε κάτι.
Ελένη Κασπίρη