Μην πετάς το σκύλο σου για να πας διακοπές, πετάς μαζί και την ανθρωπιά σου
Μην πετάς στο δρόμο την ανθρωπιά σου…
Καλοκαιράκι πια για τα καλά! Πόσα ωραία φέρνει μαζί του…
Ήλιος, θάλασσα, μπάνια, διασκέδαση, διακοπές.
Διακοπές!
Τι ωραία και πόσο τυχεροί είναι όσοι τις περνούν με τους αγαπημένους τους μέσα στην ξενοιασιά και την χαρά!!
Όμως… για κάποιους άλλους, άτυχους λέω εγώ, οι διακοπές είναι η αρχή του μαρτυρίου τους!
Μιλώ για τους εγκαταλελειμμένους σκύλους, εν όψει διακοπών!
Ναι δυστυχώς, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι για να πάνε διακοπές εγκαταλείπουν τον σκύλο τους στον δρόμο.
Του συμπεριφέρονται σα να είναι ένα άψυχο αντικείμενο! Σαν ένα βάρος, που στην πρώτη δυσκολία και στο πρώτο ξεβόλεμά τους βιάζονται να το «ξεφορτωθούν».
Ξεχνούν ή δεν τους νοιάζει, πως ο σκύλος είναι ένα ζωντανό πλάσμα με συναισθήματα και με ανάγκες!
Αποφασίζουν με ελαφριά καρδιά και με ανύπαρκτη συνείδηση (να πω;) να τον αφήσουν στο έλεος του καύσωνα, της δίψας, της πείνας, του φόβου και των αμέτρητων κινδύνων!
Δεν σκέφτονται ούτε πως, ούτε αν θα επιβιώσει.
Κάποιοι,ίσως να το έχουν μελετήσει καλύτερα και τον αφήνουν σε περιοχές πολυσύχναστες (πλατείες, πάρκα κλπ) με την προοπτική, ότι κάποιος θα τον δει και θα ενδιαφερθεί γι΄αυτόν!
Αυτό είναι μια σχεδιασμένη πράξη απανθρωπιάς, τυλιγμένη με λίγη «ευαισθησία».
Ποιός ξέρει; Ίσως μέσα τους κάποια πολύ μικρή φωνούλα, ξυπνάει την "κοιμισμένη" ανθρωπιά τους... Είναι όμως τόσο μικρή, σχεδόν ψιθυριστή που την επισκιάζουν οι κραυγαλέες φωνές της αδιαφορίας και του εγωισμού τους!
Υπάρχουν κι αυτοί που δεν έχουν, ούτε καν αυτή την ελάχιστη «ευαισθησία» και τον παρατάνε σε εθνικές οδούς και σε απομακρυσμένες περιοχές.
Καρφάκι δεν τους καίγεται, αν θα ψηθεί κάτω από τον καυτό ήλιο, αν θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην πυρωμένη άσφαλτο από αφυδάτωση χωρίς νερό και θερμοπληξία από την αφόρητη ζέστη, από την πείνα ή τον τραυματισμό από κάποιο αυτοκινήτο!
Εκεί είναι ακόμα πιο τραγική η κατάληξη των σκύλων, γιατί είναι απειροελάχιστη η όποια ελπίδα σωτηρίας τους!
Είναι σχεδόν σίγουρος ο θάνατός τους εξ αρχής!
Πως να περιγράψει κανείς με λόγια, την εικόνα ενός παρατημένου σκύλου στην εθνική οδό μόλις τον πετάξουν από το αυτοκίνητο;
Πως να περιγράψεις την απορία στο βλέμμα του την ώρα που τον εγκαταλείπουν;
Τον φόβο και τον πανικό του, όταν θα καταλάβει τι έχει συμβεί;
Την αγωνία του, όταν αρχίζει να τρέχει χιλιόμετρα πίσω τους μέσα στο λιοπύρι;
Την απελπισία του, όταν θα περιμένει να γυρίσουν να τον πάρουν και δεν θα έρχεται κανείς;
Το άγχος του, όταν θα ψάχνει για νερό και φαγητό και δεν θα βρίσκει πουθενά;
Και από την άλλη, πως να χαρακτηρίσει κανείς έναν άνθρωπο, που διαπράττει κάτι τέτοιο και συμπεριφέρεται έτσι σε ένα αθώο και ανυπεράσπιστο πλάσμα που βρίσκεται στο έλεός του;
Που το καταδικάζει σε αργό και βασανιστικό θάνατο για να φύγει ξένοιαστος και να περάσει ωραία στις διακοπές του;
Απλά δεν υπάρχουν λόγια...
Η εγκατάλειψη ενός ζώου είναι ποινικό αδίκημα και τιμωρείται από το νόμο με φυλάκιση και χρηματική ποινή, μα κανείς δεν πιάνεται επ' αυτοφόρω, αφού το έγκλημα γίνεται οργανωμένα, μεθοδικά και πολύ προσεκτικά!
Η εγκατάλειψη είναι μια πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική!
Και ανήθικη είναι... Γιατί τον προδίδεις, τον εξαπατάς όταν του βάζεις το λουράκι, τον βάζεις στο αυτοκίνητο κι εκείνος τρελαίνεται από την χαρά του γιατί πιστεύει ότι θα τον πας βόλτα.
Μία βόλτα χωρίς επιστροφή όμως...
Γι΄αυτό "φίλε" "κηδεμόνα" πριν καταδικάσεις τον σκύλο σου να ζήσει μια τόσο άδικη και φρικτή εμπειρία και να πεθάνει με τόσο εξευτελιστικό και οδυνηρό τρόπο
στη μέση του πουθενά ή όπου αλλού μόνος και φοβισμένος, σκέψου:
Αυτό το πλάσμα μέχρι σήμερα ήταν στο σπίτι σου και ήταν ο πιο πιστός και ανιδιοτελής φίλος που είχες ποτέ στη ζωή σου!
Εσύ αποφάσισες-επέλεξες να τον βάλεις στο σπίτι σου, να ζήσει κοντά σου και δεσμεύτηκες με αυτή σου την απόφαση να τον φροντίζεις, να τον προστατεύεις και να του προσφέρεις μια καλή ζωή!
Μοιράστηκες μαζί του τόσες και τόσες στιγμές!
Εκείνος ήταν πάντα εκεί για σένα σε όλα, κάθε στιγμή, σε κάθε βήμα!
Πρόθυμος να σου απαλύνει και να σου γιατρέψει την θλίψη, τον πόνο, τις πληγές, χωρίς να σου ζητήσει ανταλλάγματα.
Ετσι απλά, με μια ματιά, ένα κούνημα της ουράς, μια κίνηση, να σου δείχνει με τόση ανιδιοτέλεια την αγάπη και την αφοσίωσή του! Να σου δείχνει την χαρά του κάθε μα κάθε φορά που σε βλέπει!
Και όσο κι αν δεν θες να το παραδεχτείς, ίσως είναι το μόνο πλάσμα που κατάφερε, μπόρεσε να σου "βγάλει" τις... πιο ανθρώπινες πλευρές σου!
Αυτά δεν θα τα βρεις ποτέ και πουθενά αλλού στη ζωή σου, όπου κι αν ψάξεις!
Κι εσύ πως του ανταποδίδεις;
Εγκαταλείποντάς τον;
Πόσο σκληρό και άδικο είναι αυτό;
Εκείνος δεν θα το έκανε ποτέ!!!
Μην του το κάνεις...
Μην το κάνεις και στον εαυτό σου...
Γιατι μαζί του διώχνεις, ότι πιο όμορφο, πιο φωτεινό, πιο αληθινό υπάρχει μέσα σου!
Αν πετάξεις τον σκύλο σου στο δρόμο για να πας διακοπές, πετάς μαζί και την ανθρωπιά σου!
Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων