Ας σπάσουμε τη σιωπή μας, για να σπάσουν οι αλυσίδες τους
Ας σπάσουμε τη σιωπή μας για να σπάσουν οι αλυσίδες τους
«Ένα μικρόσωμο σκυλάκι, ήταν για πολλά μερόνυχτα παρατημένο και δεμένο σ’ ένα μπαλκόνι και γάβγιζε κι έκλαιγε ασταμάτητα! Πιθανόν και χωρίς φαγητό και νερό, αφού όλες αυτές τις μέρες δε φάνηκε άνθρωπος πουθενά!
Το άκουγαν πολλοί…. Ένοικοι, γείτονες, περαστικοί! Πόσοι ενδιαφέρθηκαν όμως;
Ευτυχώς, χάρη στην ευαισθησία ενός γείτονα, κάποια στιγμή δόθηκε τέλος στο μαρτύριό του!»
Τέτοια περιστατικά συναντάμε συχνά όλοι μας, γιατί δυστυχώς υπάρχουν αμέτρητοι σκύλοι που ζουν μια άθλια ζωή στα σπίτια τους!
Οι σκύλοι «μάρτυρες», όπως τους λέω εγώ, που περνούν όλη τους τη ζωή, χωρίς να υπάρχει καμιά ελπίδα γι΄αυτούς , αφού βρίσκονται στο έλεος κάποιων και δεν έχουν να περιμένουν τίποτα καλό, απλά δέχονται την μοίρα τους…
Ποιοι είναι αυτοί;
-Οι χιλιάδες δεμένοι σε μια αλυσίδα για όλη τους τη ζωή και εκτεθειμένοι σε κάθε είδους κακουχία και κακομεταχείριση!
-Οι σκλαβωμένοι μόνιμα μέσα σε κλουβιά, ταράτσες και μπαλκόνια.
-Οι παρατημένοι σε εξοχικά και σε οικόπεδα, που τρώνε μια φορά την εβδομάδα, χωρίς ίχνος ενδιαφέροντος, φροντίδας και περίθαλψης!
-Οι επίσης σκλαβωμένοι σε κλουβιά, που υπάρχουν μόνο για να ζευγαρώνουν και αντιμετωπίζονται ως μηχανές αναπαραγωγής, χωρίς κανένα οίκτο!
-Οι κακοποιημένοι με πάρα πολλούς τρόπους, μέσα στα σπίτια τους από τις οικογένειές τους!
Η λίστα, αν το ψάξεις μεγαλώνει τραγικά από άπειρες περιπτώσεις σκύλων που ζουν μέσα στην εγκατάλειψη, την αδιαφορία, την κακοποίηση, τον εξευτελισμό, την αθλιότητα και την μοναξιά!
Μέσα στα ίδια τα σπίτια τους, υιοθετημένοι από ανθρώπους που σε άλλους λείπει η γνώση και η παιδεία και σε άλλους η ευαισθησία, η ανθρωπιά και ο πολιτισμός!
Κάποιοι λένε: «Έχουν τουλάχιστον ένα σπίτι και μια οικογένεια, τι να πουν και τα αδέσποτα;»
Όντως, οι σκύλοι χωρίς σπίτι είναι μια πληγή και μην ξεχνάμε, πως κι αυτοί βρέθηκαν στους δρόμους εξ΄ αιτίας κάποιων ανθρώπων! Και φυσικά, η ζωή τους είναι δύσκολη εκεί έξω.
Γι’ αυτούς όμως, για όσο ζουν υπάρχει πάντα μια πιθανότητα σωτηρίας, υπάρχει πάντα μια ελπίδα….
Να τους δει κάποιος (ευτυχώς υπάρχουν πολλοί ευαίσθητοι) και να νοιαστεί γι΄αυτούς ! Να τους υιοθετήσει, να τους φιλοξενήσει, να τους φροντίσει, να τους βρει ένα καλό σπίτι και αξίζει ένα μπράβο, σε όσους αγωνίζονται να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν!
Όμως, τι ελπίδα μπορεί να έχει ένας σκύλος που έχει σπίτι και κακοποιείται-κακομεταχειρίζεται από την ίδια του την οικογένεια;
Πόσων η προσοχή πέφτει σε αυτούς τους σκύλους;
Κι αν πέσει, θα ενδιαφερθεί; Θα κάνει κάτι να βοηθήσει;
Οι περισσότεροι δεν τολμούν γιατί σκέφτονται: «Που να μπλέκω τώρα;»
Γύρω μας υπάρχουν πολλοί τέτοιοι σκύλοι που όλοι τους βλέπουμε, πολλών πονάει η ψυχή, αλλά επιλέγουμε να μην ανακατευτούμε, να μη μιλήσουμε!
Το καταλαβαίνω, γιατί όλοι είμαστε κλεισμένοι στο μικρόκοσμό μας, χαμένοι στα δικά μας μικρά ή μεγάλα προβλήματα και απορροφημένοι από τις πολλές υποχρεώσεις μας!
Όμως έτσι, αδιαφορώντας και κλείνοντας τα μάτια και τ’ αυτιά μας, η αδικία και η βία κάθε μορφής, προς κάθε ανυπεράσπιστο πάντα θα βασιλεύουν δίπλα μας!
Ας πάρουμε θέση, ενημερώνοντας, συμβουλεύοντας, προειδοποιώντας, ακόμα και καταγγέλλοντας, αν χρειαστεί, αυτούς που δεν καταλαβαίνουν και συνεχίζουν να φέρονται άσχημα στον σκύλο τους!
Πάντα υπάρχει κάποιος τρόπος για να βοηθήσουμε, ας μη μένουμε απαθείς και αδιάφοροι μπροστά στην δυστυχία τους!
Αυτοί δεν μπορούν να παλέψουν και να υπερασπιστούν το δίκιο τους, την ελευθερία τους, το δικαίωμά τους στην αξιοπρεπή ζωή! Κι όταν κάποιοι ζοριστούν πολύ και θελήσουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και αντιδράσουν με το μόνο τρόπο που έχουν (δαγκώνοντας), τότε τους «πετάμε στην πυρά»… γιατί τους "βαφτίζουμε" επικίνδυνους…!
Ας σπάσουμε τη σιωπή μας, σπάζοντας έτσι και τις όποιες αλυσίδες σε όλα αυτά τα πλάσματα, που είναι καταδικασμένα ισόβια σε μια άσχημη ζωή, που όμως κατά τα άλλα έχουν «σπίτι», έχουν «οικογένεια» και δεν είναι στο δρόμο…
Τους αξίζει η προσοχή και η προσπάθειά μας και δικαιούνται μια ελπίδα, μια ευκαιρία για μια καλύτερη, μια Αληθινή ζωή!!
Δεν είναι τόσο δύσκολο, ούτε υπερβολικό και παράλογο να προσφέρεις βοήθεια σε κάποιον που υποφέρει...
Το αυτονόητο είναι …
Ελένη Κασπίρη
Θετική εκπαιδεύτρια - δασκάλα ζώων συντροφιάς